Sekizgen şapkayı takmış başına

Huzurevi mekân oğlu dövünce!

Yaşadığı hazan düşmüş kaşına

Köşede düşünür kızı kovunca.
 

Kaldıramaz olan kalbi teklemiş

Her söz derdine dert katıp eklemiş

Bir tatlı sözcük tek sevgi beklemiş

İrkilir hayırsız evlat sövünce.
 

Kimisi tek kimi çift değnek yürür

Kalkmayan ayağı yerde zor sürür

Derinden ah çeker hasreti kürür

Biraz moral gelir tasa savunca.
 

Evladı beslemiş haram lokmayla

Gün sayar olmuş hep camdan bakmayla

Vakit geçiriyor tespih çekmeyle

Mutluluk buluyor hayal evince.
 

Mazileri hayal meyal geçiyor

Her ahın üstüne hüzün içiyor

Dizleri dayanmaz olmuş göçüyor

Elli yaş gençleşir içten sevince.
 

Suratta çizgiler saydırır çile

Evlat büyütürken bilmemiş hile

Hasret kalmışlar bir tanecik güle

Yaralar açılır biraz devince.
 

Dursunî düşecek mutlaka yolun

Güç yeterken yende kırıldı kolun

Değerliyken geçmez sayıldı pulun

Çok ağır geliyor dostun gevince.

 

Dursun Yeşil - 2009

 

( Yaşlı Garipler başlıklı yazı dursun-yesil tarafından 1.06.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.