Online Üye
Online Ziyaretçi
Tükenmiş takatim
Gölgelerin oyuncağıydı artık tutuk gülüşlerimde.
Ne varsa umuttan yana
Hepsini
Ürkek bir serçenin üryan kanatlarına sığdırıp
Sokulmuşken yalnızlığın gizine…
Dudaklarım terkedilmişliğin telaşıyla
Tövbeliyken öpüşlere,
Gözlerim
Yengisine öfkelenmiş bir kısrağın bakışlarına yuvayken
Bu dönüş neden?
Ah! Nasıl
Nasıl dağlanmaz şimdi bu beden!
Artık;
Yıldızları bırakmak neye yarar avuçlarıma
Ya da savrulmak, aşkın sarhoşluğuna.
Çok geç artık hoş geldin demek için
Çok geç artık keşkeler için
Çok geç artık sevdiğim çok geç
Aşkı tene solutmak için!
Yine de
Zapt olmaz bir coşkunun gergefinde
Cümlelerim
Biraz utangaç biraz da aç olsa da aşka
Nasıl olur mu bilmem soyunmak umuda…
Bil ki sevdiğim;
İçimdeki depremler senin eserin
Senin nefesin
Senin yüreğin!
Sevmekten kim usanmış kim?
Gül Serap
10.07.2008