Online Üye
Online Ziyaretçi
İki ayrı yürek
Her gün biraz daha yabancılaşan.
Ayrılığın muhtemelinde
Her gün biraz daha yalnızlığa saplanan.
Yalnızlık bakışlarımda çakılı
Kanatıp aydınlığı
Hapis alırken umutlarımı
Cümlelerim daha bir mutenalı
Sevinçlerimi uğurlayıp
Yokluğun telaffuzu acıtırken dudaklarımı.
Yenik hayat
Yitik düşler
Yanık ten…
Nasıl da ürkek yüreğim
Çemberlenmiş karanlıklarda
Talihimle körebe oynarken.
Her dokunuşumda uzanan ellerine
Kayıyor yaşam
Sanki avuçlarımda ki parmakların değil
Dağılmış kristal parçaları
Her değişinde biraz daha batan
Olabildiğince keskin
Olabildiğince de ham.
Tek tasam
Bir kırk yıl daha koparır mıyım bilemiyorum
Takvim yapraklarından
Ya da hiç tat verir mi bilmen ki yaşlılığım
Kadrini bilemediğim gençliğim kadar!
Mavilikler yitirip anlamını
Griler çökmüşken gözlerime
Ziyan olan gözyaşlarım
Bilmem ki neyin mücadelesinde?
Gül Serap
06.06.2008