Bazen; s/öz yanar, anlatýlmaz. Alev olur duygular, yalnýzca tek kiþi görse yeter dumansýz alevi. Kor misali içten içe yanar…

Bazen; sarmaþýktýr sarar ruhu, tatlý bir serzeniþ olur.  Ürperir bedenin, yanar dilin, anlatýlmaz. Yaþanýr yaþlý gözlerde…

Bazen; umarsýzca bir söyleyiþ, yaradýr dilin ucunda. Uçurum kenarýnda açan bir çiçektir sevilene verilecek.

Bazen; serserice bir bekleyiþ sevmeyi bilene hediyedir. Arý gibi birçok güzellik gezip, ustaca örülmüþ bir aða takýlmak ve kurtulmayý istememektir.

Bazen; bir damlaya “aþk” adýný koyup onu gözlerinde saklamaktýr. Yaz yaðmuru gibi hýzlýca gelip, güneþi görünce anýnda kurumaktýr.

Bazen; yutkunamadýðýn bir yumruk olur boðazýnda. Ne nefes alabilirsin ne de gitmesine izin vermek istersin.

Bazen; pamuk ipliðine baðlanýr az sonra kopacaðýný bile bile yaþanýr. Bir aný ömre bedeldir. Parmak uçlarýndan dökülür sevgilinin saçlarýna.

Bazen; bir kitaptýr okunur, sonu merak edilmez, sýkýþýr kalýrsýn sayfalarýn arasýna. Yalnýzca iki kahramaný olan dizeyi soluksuz ve defalarca okumaktýr.

Bazen; rüzgârýn koynuna alýp uçurduðu kuru bir yapraktýr. Ya bir ateþe ya da sevdanýn kucaðýna býrakýr; iki türlüde yanarsýn.

Bazen; yaðmurda beraber ýslanmak sevgilinin saçlarýndan süzülen damlalarýn dudaðýna düþmesidir.  Hiç konuþmaz sadece ýslanýrsýn sýrýlsýklam.

Bazen; sessizce giderken yüreðini ona býrakmaktýr. Geri dönüþü olmayan yola isteksizce yürümek ve ölümü düþlemektir…