ANADOLU NOTLARI II

Yusuf AKGÜL

Anadolu’m… ekmeğinin, aşının
Burnumda tütmesi öldürür beni..
Kucak açıp yüce dağlar başının
Bir nağra atması öldürür beni..

Sevdamızın yeşerdiği kıraçta
Belki yeşil, belki kuru ağaçta
Her yaylaya giden karşı yamaçta
Gül olup bitmesi öldürür beni..

Akşam üstü ufuktaki hızıyla
En yeşil kaynaşır en kırmızıyla.
Görmese gözlerim dolar sızıyla
Güneşin batması öldürür beni..

Koyu, serin bir köşenin dibine
Gölgeleri gür düşenin dibine
Eğri çamın, boz meşenin dibine
Uzanıp yatması öldürür beni..

Bir kara koyundan sağılmış, inmiş
Yayıkta yayılmış, helkede dinmiş
Dağların kokusu içine sinmiş
Ayranı tatması öldürür beni..

Üstüne serperek kekik otundan
Soğuk su başında, kuzu etinden
Parça parça koparıp da butundan
Bir lokma yutması öldürür beni..

Ağustos ayında, kızgın sıcakta
Sanki yağız toprak yanar ocakta
Ya bir at sırtında, ya bir kucakta
Yaylaya gitmesi öldürür beni..

Ablanın sırtında küçük kardeşi
Köyün yollarında gezdirmek işi.
Kara kaldırımda bulunmaz eşi,
Şehirde yitmesi öldürür beni..

Boz toprağın derdi, çilesi, yası
Bir yudum su arar elinde tası.
Binlerce dudakta yağmur duası
Rahmete katması öldürür beni..

Kavgası zorludur yaylanın, köyün
Derdini anlayın, sesini duyun!
Belki bir ağanın, belki bir beyin
Bize zulm etmesi öldürür beni..

Kara saban ile herk eder emmim
Kuşağı başına börk eder emmim
Yorulup tarlayı terk eder emmim
Öküze çatması öldürür beni..

Koca kağnı ile çekilen ekin
Tarladan harmana yıkılan ekin
Sonra da ambara dökülen ekin
Şubatta bitmesi öldürür beni..

Çalışır, didinir yaz sıcağında
Tarlasında, bahçesinde, bağında
Kaldırıp mahsulü hasat çağında
Pazarda satması öldürür beni..

Bacım alnındaki teri içiyor
Türkülerin en hasını seçiyor
Sırtında bebesi ekin biçiyor
Orağı tutması öldürür beni..

Bir arzu ki, bıçak gibi bilenir
Kurbanlar kesilir, dilek dilenir
Aynalı beşikte bebek belenir
Ümide yetmesi öldürür beni..

Bayram günlerine eriştiği gün
Köylü çocuğuna düğündür düğün!
Oyarak yaptığı dilli düdüğün
Üfleyip ötmesi öldürür beni..

Yüzleri güleç ya, edüksüz donsuz
Bu çocuklar oyuncaksız, oyunsuz.
Yalnızca bir hayal, bir şekil, cansız
Veremi, sıtması öldürür beni..

Hey yiğidim! Davranmanın zamanı
Tarih yazmaz daha bundan yamanı!
Ufkumuzu saran kara dumanı,
Yün edip ditmesi öldürür beni.





( Anadolu Notları Iı başlıklı yazı Yusuf Akgül tarafından 23.06.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.