Daima yüreðine alevleri döþersen;

Söz mahzun ve derbeder, dil çaresiz kalýr mý?

Gönül derinliðinde maksadýný eþersen;

Köz mahzun ve derbeder, el çaresiz kalýr mý?

Avizenin altýnda nurlarýný dizerken,

Kapkaranlýk ruhunda muammalar çözerken,

Secdegâhýn üstünde muradýný sezerken,

Öz mahzun ve derbeder, çöl çaresiz kalýr mý?

Þadýrvan çeþmesine gözyaþlarý dökersen,

Gönlünün tarlasýna aþk tohumu ekersen,

Kalbine yavaþ yavaþ umutlarý çekersen,

Göz mahzun ve derbeder, sel çaresiz kalýr mý?

Pervane’de gazeller yaklaþýrken kaleme,

Yunus gözüyle her an bakýyorken âleme,

Zamanýnda rüzgârlar dönüþürken melteme,

Yüz mahzun ve derbeder, yel çaresiz kalýr mý?