Online Üye
Online Ziyaretçi
Saat 16:30 : Evime yakın o çay bahçesindeyim yine.Oturmuş çay içiyorum.Okul çıkışı herkes evlerine dağılıyor,ben buraya kaçıyorum.Karşımdaki sandalye boş, sen sanki karşıma oturmuş bana bakıyorsun.Hayal ettikçe çayın tadı değişiyor.Her yudumda sen akıyorsun içime.Bir iki saate kadar karanlık çökecek.Güneş terkedecek gökyüzünü.O derin mavi,yerini siyaha bırakacak.Hoş sen yoksun ya yanımda,ben zaten karanlıktayım.Sokak lambalarından başka hiçbirşey yok.Bir kaç kişi işten çıkmış evlerine gitmekte. Sokaklar ıssız,sessiz,sanki soluduğum hava oksijensiz,ben sensiz.Evime doğru yol alıyorum.
Saat 21:30 : Akşam yemeğini yedikten sonra bilgisayarın başına oturdum.Müzik dinliyorum.Özelliklede senin sevdiğin,seninle dinlediğim şarkıları..Her şarkıda seni buluyorum.Gece uzun dört duvar beni boğuyor ve gözlerim sürekli seni arıyor.
Saat 23:30 : İki saat daha geçti.Sabaha çok var,hala uykum yok.Odamda tek başıma,hayalinle başbaşayım.
Saat 00:00 : Nihayet gece yarısı oldu.Yeni bir güne daha adım attık.Ne farkeder.Sensiz geçen hergün benim için aynı.
Saat 01:00 : Sabaha az kaldı ama yinede zaman yavaş ilerliyor.Senin yanında su gibi akıp geçen zaman,sensizken nedense hep yavaş.Sabaha az kaldı,seni görmeme ne kadar bilmiyorum.
Saat 05:00 : Güneş doğdu.Ortalık aydınlandı güya,ben hala karanlıktayım.Herkes için yeni bir gün,benim içinse sıradan.Güneşlede fena dargınız zaten.Benim içimi senin ısıttığını duyunca fena darıldı.Sabahları benim dünyamı aydınlatmıyor artık.Seninle boy ölçüşüyor budala! Varsın aydınlatmasın beni Güneş,senin ışığın yeter bana.
Neyse uzatmayalım lafı,özledim işte be adam.Beni daha fazla karanlıkta bırakma.
Büşra Özdemir