1 Yan Cebine Koyduğunda Gözlerimi...
 
 
 
 
/ Bir masalın en hüzünlü repliğindesin sen

Dokunmak istemiyorum artık yanağında ki ıslaklığa /

 

 

I –

 

Ana kucağında irkilen ay ışığına korkmadan bakamam

Rengi değişken  gözlerimle

Karanlığımı ışıtan sadece yağmur damlalarıdır

Beni hep gökkuşağı ürpertmiştir

Ha bir de, nefesimi soluyan garip bir mezar taşı

İki kişilik ölümlerin koynuna beni de al hiç çekinmeden

Çek yüreğimi toprak toprak sıcağına

 

 

II –

 

Gitme dediğimde dinlemedi annem

Göç mevsimini denk getirmiş göçmen kuşları edasıyla gülümsedi bana

Sırtımı yasladığım akordu bozuk hayattır benimkisi

Ve günahların korkutmadığı, 

Dudaklardan fısıltı tertemiz dualar yok artık

 

 

III –

 

Yan cebine koyduğunda gözlerimi

İncir çekirdekleri gibi ezilmiştim oysa

Hüzünler daha camı aralamadan düştü saçlarıma

Ve benim, vurulmadan kanayan yaralarım vardı sana dair

Mecazi kuşların kanat çırpmasında ağlayan bir çocuk yalnızlığındayım

Kulağına yaklaştır göz yaşlarımı

Ayrılığın fısıltısını duyduğunda ürpertsin seni

Cama vurması bir serçenin kimsesizliğini

 

 

IV –

 

Seni anlatmak için sır tutan kelimeler icat etmeliyim

çünkü aşk, zaafında ihanetler barındırır

 

 

 

 

 

( Yan Cebine Koyduğunda Gözlerimi... başlıklı yazı uytun tarafından 9.11.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.