"sakıncalı çocuklar"
 
 
 
/ hiç saklama ketum nefes
güvercin kanadında infilakta gözlerimiz /


yitik bir ülkenin,
sakıncalı çocuklarıyız biz
ne uçurtmalarımıza gökyüzü bırakıldı
ne bakışlarımıza yıldızlar takıldı
ellerimizde doğum sancılarının nasırı
emdiğimiz ak göğüsler omuzumuzda
ana kucağından muzdarip
yarınlara gömüldük dünde kalan sevdamızla


/ bir tercih sebebidir inat /


inadına ölürken
ve,
inadına ifşa edilirken vurulduğumuz
kanımızda kırmızı bozulmadan
ertelenmiş tebessümler hapsettik dudağımıza
hepimiz biraz memlekettik
ama,
hepimiz ihanetle yenişmeye
ancak yettik


biz,
hep gönderilmemiş mektuplarda
pulsuz ve adressiz kaldık
onurlu bir suskunlukla
biz,
hep sağır gecelere ıslık çaldık


duyan olmazdı bu masalsı sunumu
kavgalar düşmedikçe
yüreğimiz büyürdü


özgürce kanat çırpsın diye mi
beyaz kefenli güvercinlerin
taburesi tekmelenir ?
tek seferde can verilmez
tek seyirlik gökmavisi uçmakta


ey alnımızdan öpen toprak !
ey şafağımıza tepen yağmur !


siz;

 
/bizim öldüğümüz kadar hiç ölmediniz/

 
 
 
 
velican

 

 
 



( Sakıncalı Çocuklar... başlıklı yazı uytun tarafından 21.11.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.