Online Üye
Online Ziyaretçi
Güzel olan ne varsa yaşatın âlemime,
Dostluğun üzerini katranla boyamayın.
İlhamla huzurları zerk edin kalemime,
Dostluğun üzerini katranla boyamayın.
Ömür kısa bir uyku, seher açınca biter,
Başlatırsan isyanı, canında ateş tüter,
Bir gün harap olursun, özden nurların gider,
Dostluğun üzerini katranla boyamayın.
Bakma sen hiç dünyanın yalan telaşlarına,
Daima inci döşe akan gözyaşlarına,
Bitimsizce haramlar yığdırma aşlarına,
Dostluğun üzerini katranla boyamayın.
Seni nura götürsün akıl denen sermaye,
Bedenini yaşatsın yüreğindeki gaye,
Kalbe ışıkla gelsin Yaratandan hediye,
Dostluğun üzerini katranla boyamayın.
Her canlı en sonunda zor ölümü tadacak,
Bedenine yürekler beyaz kefen çatacak,
Diyarındaki eller birkaç toprak atacak,
Dostluğun üzerini katranla boyamayın.
Ey Pervane ibret al, yığma yalan matemi,
Vakit çok geç olmadan, gönle yığdır meltemi,
Seni harap etmesin dünyanın kor elemi,
Dostluğun üzerini katranla boyamayın.
NOT:
Değerli Dostlarım,
Dün, 25 yıldır dostluğuna ve insanlığına değer verdiğim sevgili bacanağımı kaybettim. Ani bir kalp krizi neticesinde Hakkın rahmetine kavuştu. İşte bu olaydan etkilenerek yukarıdaki şiirimi yazdım.
Kendisi henüz 49 yaşındaydı ve kızını geçen sene nişanlamıştı. Bu yaz da düğün yapacaktı. Ama emir büyük yerden gelince, kızının dahi mürüvvetini göremedi.
Değerli Dostlarım,
Dünya fani. Onun için olur olmaz şeylerle birbirimizi kırmayalım. Söz, kından çıkınca tekrar yerine gelmiyor ve dostluklar yara alıyor ve tedavisi de mümkün olmuyor. Hepinize selam ve sevgilerimle. Ömer Öner