GEÇMİŞTEN BİR YAPRAK

GEÇMİŞTEN BİR YAPRAK

Süreyya elindeki tebrik kartına baktı karlar arasında bir ev etrafında geyikler simlerle süslüydü.Arkasını çevirdi ; aslında yazacak okadar çok söz vardı ki...
Sağlık mutluluk dolu nice seneler diliyoruz. Öyle özledik ki...İkinizide çok ama çok seviyoruz kendinize iyi bakın olur mu? Ellerinizden yanaklarınızdan kocaman öpüyoruz.
Süreyya-Hikmet
Torunların Nilgün-Nusret-Buse-Kemal

Zarfın içine yerleştirdi alelacele adresi yazıp pulu yapıştırdı ve bir öpücük kondurdu.Gözleri dolmuş ağlamamak için zor tutmuştu kendini.Yanında Buse ile Kemal vardı;ikisi de yüzüne dikkatle bakıyordu.
-Hadi bakalım doğru eve gidiyoruz.
-Ama aneee ! dedi Buse.
-Çocuklar hava çok soğuk hasta olursunuz; sonra ağabeyiniz ablanız okuldan gelecek.
Biraz huysuzlaşsalar da annelerinin tatlı sözleri onları ikna etmeye yetmişti.
Doğuda küçük bir kasabaydı burası .Eşinin şark hizmeti nedeniyle gelmişlerdi.Yerlisi çok sevecen yardımsever insanlardı çok çabuk kaynaşmışlardı. Yollar çamur içinde ; evlerin çatıları kiremitle örtülü değildi.Karda yağmurda akıverirdi hemen. İşte ozaman tek çözüm loğu taşıyla damların üzeri ezilip düzleştirirlerdi..
Eve gelince hemen üst baş değişimi, elyüz yıkama merasimi olmuştu.Çünkü Buse suyla oynamaktan banyodan çıkmak bilmezdi.Önce Kemal i ardından da onu uyuttu.Doğru mutfağa yarım kalan işlerine devam etti.Akşam için hepsinin sevdikleri yemekleri özenle hazırlayıp pişirdi.
Zil çalmıştı; koşarak açtı.Nilgün le Nusret okuldan gelmişlerdi.Daha içeri girer girmez:
-Anne anne akşama tombala oynayacağız değil mi ? lütfeeen !
-Tamam babanız işten gelsin yemeğimizi yedikten sonra .
Mutfağa gidip iki afacana süt koydu bardağa ekmeklerine de tereyağı üstünede bal sürdü.Masaya getirdi.
-Hadi herkes burayaa...
Süreyya da yanlarına oturdu. Çocuklarınla sohbet öyle tatlıydı ki.Buse ile Kemal uykudan uyanmış mızmızlanıyorlardı.İkisine de sıcacık bir öpücük kondurup onlarıda doyurdu.Dört kardeş oynamaya başlamışlardı.Oda kuş cıvıltılarıyla dolmuştu sanki.Arada kapışıyorlardı yaa neyse...
Akşam olmuştu bile kapı çalınca çocukların hepsi birden koşup bağırmaya başladılar.
-Babam! babam geldiiiii !
-Durun çocuklar ! yavaş diyerek kapıyı açtı.Dördü birden üzerine atlamıştı bile.
Eşinin getirdiği paketleri yarleştirdi.Hikmet te kömürlükten odun kömür taşıdı.Çocuklar etrafında anlatılmaz bir duygu kaplamıştı içini .Sobanın üstüne çaydanlğı koydu.Sofrayı hazırladı.Güle oynaya yemek ...( O zamanlar tv yoktu.) Radyonun düğmesini açtı parazitliydi ama harika bir fasıl vardı. Süreyya kocasına baktı o da ona...
Eşine çocuklarına atkılar bereler örmüştü sarılıp öperek verdi .Hikmet se tatlı almıştı hepsine.
Süreyya bir ara kestaneleri getirip sobanın üzerine dizdi.
-Kestane kebappppp...Çocuklar hepsi başına üşüştü
-Ben... ben yapacağım ! diye bağırmaya başlamışlardı.
Küçük Kemal in uykusu gelmiş parmağı ağzında ; başını babasına dayamıştı.Süreyya kestaneleri,kuruyemişleri,meyvaları çocukların önüne doldurmuştu.Bir ara büyük kız annesiyle babasına bakarak:
-Biz mutlu muyuz ?
-Tabiki benim boncuk kızım hemde çokkk; dedi babası.
Aldığı yanıttan hoşnut gözleri ışıl ışıldı. Bez bebeğine sım sıkı sarıldı.
Buse sokuldu bu kez ; annesi saçlarını okşadı.
-Anne ...anne ... biliyor musun ? bizim göbeğimiz vücudumuzun vidası.Hep birden gülmeye başladılar.Nusret se sabırsız.
- Tombala oynamayacak mıyız ?
-Tamam hadi oynayalım.
-Yaşasınnnnnn !
Herkes kendine kart seçmiş; birinci çinko ,ikinci çinko,tombala derken saat epey ilerlemiş ; çocukları yatırıp salona geçtiler.Süreyya dışarıya baktı lapa lapa kar yağıyordu.
-Yılbaşı sürprizi görüyor musun ? nekadar güzel.
-Evet dedi eşi.
Dağınıkları toplamaya başladılar, oyuncakların herbiri bir tarafta,kuru yemişler kestane kabukları yerlere dökülmüştü.
İkiside birer çay alıp koltuğa oturdular Süreyya eşine sokulup sarıldı.Hikmet sımsıcak bir öpücük kondurdu yanağına.
-Nice senelere canım.

Geçmişten bir yaprak canlamıştı gözündeYaşlı kadın kooltukta oturmuş dizlerini örten battaniyeyi düzeltti perdeyi araladı:
10...9...8...7...6...5...4...3...2...1...0.. saat 24 uzaklardan havai fişekler atılıyordu.
Gülümsedi...
-Mutlu seneler hepinize ...mutlu seneler ...


CAN DOSTLARIM NİCE SENELERE HEPİNİZİ SEVGİYLE KUCAKLIYORUM.


( Geçmişten Bir Yaprak başlıklı yazı Neşe KIZILYAR tarafından 31.12.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.