Online Üye
Online Ziyaretçi
“Hayalinizde bir katliam yapınız. Şöyle Edirne’yi, İstanbul’u, Bursa’yı camisiz ve minaresiz tasavvur ediniz. Göreceksiniz bu şehirler, sizi bıktıracak ve bezdirecek, beton yığınlarından başka bir şey kalmayacak. “
Bize yüksek okul sıralarında edebi ve manevi hisler zerk eden üstadımız Ahmet Kabaklı “ Müslüman Türkiye “ isimli eserinde böyle zikrediyor.
Gerçi ben hayalimde katliam yapmadım ama bir sene bacanağımın İzmir’in Dikili ilçesindeki yazlığına gittiğimde Ahmet Kabaklı’nın tasavvur ettiğini bizzat yaşadım. Tatili geçirdiğimiz yazlık, camisiz ve minaresiz olan bir yazlıktı. Dolayısıyla da ezan sesinden mahrumduk. Vakti geldiğinde namazımızı kılıyorduk ama ezanın o lezzetini bir türlü kulaklarımıza zerk edemiyorduk.
Zaten bana günler kahredici gibi gelir ve çok fazla da durmazdım bacanağımın yazlığında. Belki Allah’ın bahşetmiş olduğu bütün güzellikler mevcuttu. Deniz,mehtap,kum,birbirinden güzel evler… Ama ezan sesi yoktu!
Ezanın bizim milli ve dini hayatımızdaki önemi son derece büyüktür. Peygamberimizin Medine’ye hicretinden bu yana İslam âlemi hep ezanla nura gark olmuş ve ezanlarla kendi kimliğini bulmuştur.
Hele hele biz Türkler İslamiyeti kabul ettikten sonra yeni dinin heyecanıyla birlikte şehirlerimizi camilerle süslemiş ve onsuz bir hayatı hiçbir zaman düşünemez olmuşuz. Bu ışık saçan ve bize huzuru gösteren müstesna mabetlerimize öylesine sahip çıkmışız ki, Milli Şairimiz Mehmet Akif Ersoy:
“Rûhumun senden İlahî, şudur ancak emeli:
Değmesin ma' bedimin göğsüne nâ-mahrem eli!
Bu ezanlar-ki şehâdetleri dinin temeli-
Ebedî yurdumun üstünde benim inlemeli. “ diyerek İstiklal Marşımızda Rabbine yakarmıştır.
Yine büyük üstat Yahya Kemal “ Ezansız Semtler “ isimli yazısının son bölümünde bakın ne diyor:
“Biz ki minareler ve ağaçlar arasında ezan seslerini işiterek büyüdük. O mübarek muhitten çok sonra ayrıldık. Biz böyle bir Sabah Namazında anne millete dönebiliriz. Fakat minaresiz ve ezansız semtlerde doğan, frenk terbiyesiyle yetişen Türk çocukları dönecekleri yeri hatırlayamayacaklar!”
İşte yazlıkta kaldığım zamanlarda benim de Yahya Kemal gibi yüreğimi ürperten buydu. Ezansız ve minaresiz semtleri çoğaltma alışkanlığı inşallah yarınlarda sürmez. Çocuklarımız da bizim hissettiklerimizi hissederek kültürümüzü nesillerden nesillere aktarırlar.
Rabbim bizi ezansız bırakma!