1
Mabedinde bir vakit gözlerimi çiylerken,
Gönlüme huzurları dizdin Mihrimah Sultan.
Aşkın nağmelerini bülbüllerim söylerken,
Kalbime saadetler süzdün Mihrimah Sultan.
Mahyaların yanarken Baki’m bana kor verdi,
Tekbir yığan canlarım yüreğime nur serdi,
Aşk döken kubbelerin bana gülleri derdi,
Ellerime gazeller çizdin Mihrimah Sultan.
Şimdi artık dillerim huzurlarla yanıyor,
Çinilerinin şavkı yüreğime konuyor,
Ellerim muştularla saadete banıyor,
İçimdeki sancıyı büzdün Mihrimah Sultan.
Maziyi zerk ederken bir akşam namazında,
Artık isyanım yoktu sözümün avazında,
Şükürler çoğalırken dilimin niyazında,
Bağrımdaki kasveti ezdin Mihrimah Sultan.
Selamlar söyle benden Kanuni Süleyman’a,
Canlara ilham versin, akmasınlar hüsrana,
Sığlıkları terk edip meyletsinler ummana,
Gönlümün deryasında yüzdün Mihrimah Sultan.
Pervane huzurları sererken gece gündüz,
Yetim bayırlarımı sen yapıyordun dümdüz,
Yağmasın gönle katran ne ilkyazda ne de güz,
Candaki muammamı çözdün Mihrimah Sultan.