Köyümüze elektriklerin henüz baðlanmadýðý yýllarda anam bu masalla karanlýðýmýzý aydýnlatýrdý.Rahmet olsun.......
Anlatan: Güley DAL- 1951

AYÞ FATMA


Bir varmýþ, bir yokmuþ; evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, develer tellal iken, pireler berber iken ben anamýn beþiðini týngýr mýngýr sallarken zamanýn birinde bir kadýnýn yedi tane oðlu varmýþ. Bu yedi oðlan her gün ava gider, av avlar, kuþ kuþlarlarmýþ. Oðlanlar bir zaman sonra evden ayrýlmýþlar; ama analarý o sýrada guzlaçýymýþ (hamile). Oðlanlar bir gitmiþler, gidiþ o gidiþ bir daha dönmemiþler. Kadýnýn bir zaman sonra bir kýzý olur. Kýz büyüyüp dünyalar güzeli olmuþ. Bir gün köyün diðer kýzlarý ile oynarken , içlerinden biri gaz yapar. Herkes birbirinin üzerine atar. Kýzlardan biri:
- Herkes kardeþinin üstüne yemin etsin der.
Herkes yemin eder, sýra Ayþ Fatma’ya gelince kardeþlerinden haberi olmadýðý için
-Ötürüklü (ishal, amel) buzaðým ölsün ki ben gaz yapmadým demiþ.
O zaman kýzlar:
- Sen yaptýn niye yedi kardeþinin üzerine yemin etmiyorsun derler.
Ayþ Fatma kafasý karýþýk bir þekilde anasýnýn yanýna gelir,
- Ana bana nohut kavurmasý yap der.
Kadýncaðýz biricik kýzýný kýrmaz ve sacýn üzerinde nohut kavurmaya baþlar. Ayþ Fatma anasýnýn yanýna yanaþýr ve anasýnýn elini sýcak saca basar.
- Söyle benim yedi kardeþim var mý, yok mu?
Kadýn tek çocuðunun da kendisini terk etmemesi için söylemek istemez; ama daha fazla acýya dayanamaz.
- Senin yedi kardeþin var ........................ olan biten her þeyi anlatýr.
Ayþ Fatma, anasýna kardeþlerinin yanýna gitmek istediðini söyler, kadýn buna razý olmaz; ama engel olamayýnca,
- Kýzým! Fate (Fatma) karýnýn yanýna git, sana çamurdan bir eþek yapsýn der. Fate karýnýn yanýna gider, karý ona eþeði yapar ve
- Sakýn giderken çüþ deme, hep çü de ormanýn içinde bir kulübe önünde eþek durduðu zaman çüþ diyebilirsin der.
Ayþ Fatma eþeðe biner tam yol yarýlamýþken; acaba çüþ desem eþek bozulur mu diye denemek ister. “Çüþ” der demez eþek çamur yýðýnýna döner. Koþarak Fate karýnýn yanýna gelir ve bir eþek daha yapmasýný ister. Karý tekrardan eþek yapar ve verir. “çü, çü, çü... “ diye diye orman içinde bir kulübenin önünde “çüþ “ der. Eþek bozulur ve kýz içeri girer. Masanýn üzerinde avlanmýþ kuþlarý görür. Kuþlarý temizleyerek onlardan bin bir çeþit yemekler hazýrlar. O arada dýþardan bir ses duyar. Hemen saklanýr. Gelen en küçük kardeþiymiþ. Küçük kardeþ her gün önce o, eve gelir yemek hazýrlarmýþ. Eve girdiðinde yemeklerin hazýrlanýp masaya düzüldüðünü görmüþ; ama yemeklerin zehirli olmasýndan þüphelenerek bir parça püsüðün (Kedi) önüne atmýþ. Püsük yemiþ sanki biraz daha ver der gibi miyavlamýþ. Ayþ Fatma o sýrada saklandýðý yerden çýkýp kendini tanýtmýþ. Hasret giderdikten sonra diðer oðlanlar da gelmiþler. Küçük oðlan Ayþ Fatma’yý onlara da tanýtmýþ. Hep birlikte kucaklaþýp hasret gidermiþler.
Gel zaman git zaman Ayþ Fatma, her gün kardeþlerinin avladýklarýyla onlara türlü türlü yemekler yapar, evlerini temizlermiþ. Evi her süpürdüðünde iki tane kuru üzüm bulurmuþ. Birisini kendi, diðerini püsük yermiþ. Günlerden bir gün evi süpürürken yine iki üzüm bulur; ama püsüðü bulamaz. Kendi kendine,
-Amaan bugün ikisini ben yiyeyim yarýnda ikisini o yesin. Der ve üzümleri yer. O sýrada püsük çýkagelir, üzümünü ister, Ayþ Fatma:
- Seni aradým bulamadým, yedim yarýn da sen ye der.
Kedi:
- Yook üzümümü isterim diye tutturur.
Kahýrlanarak gider közün üstüne iþer. Ayþ Fatma yemek piþirmek için közü almaya gelir ki ne görsün köz sönmüþ kardeþlerinin dönme vakti de yaklaþmýþtýr. Telaþla dama çýkar ve saða sola bakýnýr. Büyük bir tepenin baþýnda duman görür, koþa koþa gider. Bir de ne görsün, bir dev yatýyor, yedi karýsý da hedik piþiriyor. Ayþ Fatma kadýnlarýn yanýna yaklaþýr ve bir parça köz ister. Küçük kadýn vermek istemez, büyüðü tutar bir parça köz verir. Ayþ Fatma koþa koþa eve döner. O arada dev uyanýr, kadýnlara;
-Burada bir kýz kokusu var, söyleyin kim geldi.
Küçük kadýn olanlarý anlatýr. Dev kükrer ve kýzýn peþine düþer. Kapýya geldiði zaman kýza;
- Aç kapýyý sana yüzük ve hedik getirdim.
Kýz korkusundan kapýyý açmaz dev devamla;
-kapýyý açmýyorsan anahtar deliðinden parmaðýný uzat ta yüzüðü takayým, der.
Ayþ Fatma inanýr ve parmaðýný uzatýr. Dev, kýzýn parmaðýný somura somura iðneden ipliðe çevirir. Kýzcaðýzda kan kalmayýnca öldü diye býrakýr gider. Kardeþleri gelir ki, bacýlarý ölü bir þekilde yatýyor. Bin bir güçlükle bacýlarýný ayýltýrlar. Ayþ Fatma olup bitenleri anlatýr. Kardeþleri gider devi öldürür ve karýlarýný da aralarýnda paylaþýrlar. Küçük kadýn devi çok sevdiði için öç almak ister. Devin saçýndan bir tutam alýr, iyice ezerek köfteye katarak Ayþ Fatma’ya yedirir. Köfteyi yiyen kýzcaðýzýn karný günbegün þiþer. Kardeþlerine bacýlarýnýn hamile olduðunu söyler. Kardeþleri bu duruma çok sinirlenir. Toplanarak Ayþ Fatma’nýn öldürülmesine karar verirler. Öldürme iþi ortanca kardeþe verilir. Ortanca kardeþ daðýn yücelerine doðru kýzý gösterir; ama öldürmeye kýyamaz. Bir kuþ vurarak gömleðini kana bular, kardeþlerine verir.
Ayþ Fatma yýllarca ormanda tek baþýna aþar. Öldürülmesi emrini veren kardeþine þöyle beddua eder.” Ayaðýna bir yýlan kemiði bata da onu sadece ben çýkarabileyim.”
Günlerden bir gün padiþahýn oðlu ile vezirin oðlu sarý gönlü taylarýyla ava çýkarlar. Avlanýrlarken yüce bir aðacýn üzerinde bir karartý görürler. Padiþahýn oðlu,
- Hayvansa senin, insansa benim olsun. Der.
Aðaca çýktýklarýnda ay parçasý gibi bir kýz görürler. Padiþahýn oðlu kýzý saraya getirerek gerekli bakýmlarý yaptýrýr. Kýrk gün kýrk gece düðün çaldýrýr ve evlenirler. Masallarda zaman çabuk geçermiþ. Kardeþinin, ayaðýna gerçekten kemik batmýþ; kimseler çýkaramamýþ. Küçük kardeþ bir büyücüye gider büyücü de,
- Kemiði çýkarsa çýkarsa kraliçe çýkarýr, der.
Kardeþler kraliçenin yanýna gelirler, bir de ne görsünler kraliçe yýllar önce öldüðünü zannettikleri bacýlarý Ayþ Fatma. Yalvarýp yakarýp af dilerler. Ayþ Fatma dayanamaz, kemiði çýkarýr. Analarýný da getirerek sarayda mutlu bir hayat sürmeye baþlarlar.
Onlar ermiþ muradýna biz çýkalým kerevetine, gökten üç elma düþmüþ biri.........................