Sonsuzluğun kırlangıçları sürülüyor yüreğimde
Sessizliğimde sonbaharın yaprakları kanıyor
Dilimde bir nota
Tenimdeki yer ve gök kubbelerini aralıyorum
Meleklerin çığlıkları dökülüyor...
Çöllerimde bozkır kelebekleri uçuyor
Gözlerimde sabahyıldızı
Ruhumdaki su ve ateşin çıplaklığını giyiyorum
Masalların kılıçları ağlanıyor...
Terk edilmişliğimde zamanın akrepleri dökülüyor
Koynumda kardelenlerim
Gözyaşlarımda ümit ve isyanları biçiyorum
Rüyaların bekçileri vuruluyor...
Bu ıssız gecedeki sinsi yalnızlığa bakıp
Yorgunluğu, uykusundan uyandırıyorum
Kâbus salıncaklarına kanatsız binip
Ağlayan sabahlara inat
Yeniden gülümsüyorum.
...