" Yorganýn altýna kývrýlmýþ, pencere camýyla boðuþan uðultuya kulak kesiliyorum. Odaya girebilse beni öteberiyle birlikte havalandýrýp þehrin arka sokaklarýna doðru süpürecek. Ayak izini bulurum diye üzülmezdim hiç, inan. Kar yýðýnlarýna dalardým. Belki daha ötelere, bir vakitlerin bozkýr görünümlü ufuklarýna savrulurum oradan, yeni günün telaþýna kapýlmýþ kerpiç damlarýn üzerine; çayýr kokusuyla girdiðin kaçamak düþlerime ya da. Yaklaþtýkça gökkuþaðýna dönüþürdü gülümseyiþin. Yine de zihnime kazýnmýþ bir yüzün olduðunu söyleyemem sana."