Bana bir masal anlat anne
Öyle bir masal anlat ki
Çürümesin mevsimler,
Güneş zoraki doğmasın,
Akmasın takvimlerden kan,
Ölmesin insanlar.
Bana bir masal anlat anne
Öyle bir masal anlat ki
Yağmalanmasın artık
Kardeşliğe uzanan umutlar…
Çaresiz gözlerle bakmasın
gelecekleri tellere takılan çocuklar.
Bana bir masal anlat anne
Siyasi emellerin altında can vermesin insanlık
Kirletilmesin çocukluk mirası oyunlar
Sevgi dolu mühimmatlar patlasın gönüllerde.
Savrulan parçalarında dirilsin umutlar.
Bana bir masal anlat anne
Sol yanlarını kirli bir savaşta anneleriyle beraber kaybeden
küçücük bedene gizlenmiş o büyük ruhların
yeniden sevgiye, annesine kavuştuğu masallar anlat.
Bana bir masal anlat anne
Gerçeklerde yaşanmış tüm acıların
Yerini sevgiye , umuda bıraktığı masallar…
Masal gibi yaşayan insanlar anlat bana.
Allah için susma , anlat anne !
Yoksa dayanamayacak bedenim bu kadar gerçeğe!
Ben çözemedim anne, sen çözdüysen söyle:
Güneş, Ay’dan farklı diye küser mi gökyüzüne?
Ya da ısıtmaz mı kendinden olmayanı?
Yağmur sadece zenginin üstüne mi yağar?
Bu yürekler neden böyle anne ?
Neden sevgi pompalamaz her kalbe?
Cevap vermesen de yanımda kal anne
Sen bana masallar anlat,ben uyuyayım.
Uyanık geçinenlerin dünyasında
Belki de en mantıklısı uyumaktır .