Online Üye
Online Ziyaretçi
Dilde
başlarken fasıl, mecliste derman bulmuşum;
Özde çağlarken
segâhlar, canda cânân bulmuşum.
İnleyen mâhirlerim
kasrımda toylar kurdular;
Şehri
közlerken Nedimler, lebde umman bulmuşum.
Aşkı tertîp
etti güller, sazlarım can yardılar;
Dertle
dolmuşken şu gönlüm, handa mestan bulmuşum.
Güldü neyler,
yanmayan kalbim mücevher dizdi hep;
Korla
sızlarken süveydam, meşkte ceylan bulmuşum.
Dinle ey Pervâne
göklerden gelen âvâzı hep;
Cânı toplarken
süreyyam, köşkte bin can bulmuşum.
( fâ i lâ tün
/ fâ i lâ tün / fâ i lâ tün / fâ i lün / )