Türk-İslam
âlimleri serisi – 25
EL-DİNAVERİ
D. 828 – Ö. 896
Ebu Hanife
Ahmed bin Davud ibni Venend,
El-Dinaveri’dir
doğduğu yere nispeten,
İran’ın
Dinaver bölgesinde doğmuştur,
Fars veya
Kürt kökenli bir bilim insanı!
İsfahan’da
astronomi ve matematik,
Kufe ve
Basra’da filoloji, mekanik,
İl ili
ilim için dolaştı deniliyor,
En çok
ilgilenip sevdiği dal botanik.
“Kitab
el-Nebat” ile duyuldu denilmiş,
Bu eserle
botaniğin babası bilinmiş,
Yıllarca
konusunda örnek kitap denir,
İslam’da
botaniği tarifi denilmiş.
Tabii
ilimlerde adını duyurmuş,
Tıp, tarih
ve metalürjiyi biliyormuş
İslam
üzerine çalışmaları vardır,
Kur’an-ı
Kerim’i de tefsir ediyormuş.
Arap
dilinde Cahiz’le aynı ayardadır,
Dinaveri,
dindar ve sofi bir adamdır,
İskender
ve Sasaniler’i incelemiş,
“El-Ahbar-ül-Tival”
ünlü tarih kitabıdır.
“Kitab’ul-Kıble
Ve’z-Zeval” astronomi için,
“Kitab’ül-Kusuf”
ay ve güneş tutulması için,
“Kitab’ul-Enva”
meteoroloji demiş,
“Kitab’ül-Büldan”
kendi biyografisi için.
Çok konuda
eserler verdiği bilinir,
Günümüze
de on beş tanesi gelmiştir,
Matematik
ve doğa ilimlerinde dokuz,
Sosyal ve
beşeri ilimde altı denilir.
“Kitab’ul-Bah”
adlı eser tıp için denmiş,
Kur’an-ı
derinlemesine incelemiş,
“Kitab’ul-Nebat”
botanik ansiklopedisidir,
Mekke,
Medine ve Ummanı ziyaret etmiştir.
“Bitkilerle
Konuşurdu” diye söylenir,
Her bitki
Dinaveri’yi ilgilendirmiştir,
“Tecnis’ün-Nebat”
bitki tasnifi içinmiş,
İyi ve
kötü huylu otları belirtmiştir.
İlmin
temelinde İslam âlimi vardır,
Âlimler
ki; ırkı yönden değil ilmi vardır,
Eserlerine
ulaşmak bir nimet sayılmış,
Dünya
İslam âlemi sayesinde vardır.
Şair, Araştırmacı, Yazar: Abdullah Yaşar
Erdoğan
NOT: Dinaverî' ye göre "merh" ve "afâr" ağaçları bedeviler
tarafından bilhassa rağbet görmüştür, çünkü bunlar sayesinde ateş yakmak için
madene ihtiyaç kalmazdı. Bir merh dalı ile afâr dalı alınmakta ve aralarına
birkaç kum tanesi ile bir nevi pamuk atılarak birbirine sürtülmektedir. Derhal
bir kıvılcım çıkmakta ve pamuk yanmaktadır. Bunun için birbirine yakın olan merh ve afâr ağaçlarının dallan kuvvetli bir rüzgâr sırasında birbirine
sürtünürse ve kıvılcımı kuru bir yaprak üzerine düşerse yaprak ateş alır ve
büyük orman yangınlarına sebebiyet verebileceğinden söz edilir. Kaynak; Zoolog
Arif Yılmaz.
Dinaveri’den elli sene sonra, büyük
astronomi âlimi Abdurrahmân Es-Sûfî der ki: "946 senesinde Dinaver' de
Dinaverî' nin evi ve hatta bunun vaktiyle rasathane vazifesini gören çatı kısmı
dahi mevcut idi."
Alman bilim adamı Bruno Silberberg, Dinaver’in
“Kitab el-Nebat” (Bitkiler Kitabı) adlı eseri
hakkında şöyle der:
"İlmi çalışmaların 1000 sene sonrasında
Greklerin botaniği Theophrastus (M.Ö. 372-287) ve Pedanius Dioskorides (M.Ö. 1
yüzyıl)'in eserlerinde özetlenmiştir; oysa Dinaverî'nin kitabı, Müslüman
ilminin sadece ikinci asrında, Greklerin seviyesine çıkmakla kalmaz, fakat
onları çok daha geride bırakır. Dinaverî'nin kendi eserini tasnif ettiği
devirde Dioskorides'in kitabının henüz Arapçaya tercüme edilmemiş olduğunu da
burada işaret etmek lâzımdır. Şu halde bu eser Müslümanların orijinal bir
çalışmasıdır…”