Öp şiirin ana/rahminden
Mimle söküklerini
Bil cümle tarumarım anla
K ı l a v u z s u z u m
Yağ üzerime her yağmur tanesine tutunarak
Senle ıslanayım..
Mahçup bir hastalık belledi yüreğimi
Derin bir sancıydı önce- utangaç
Sonra alabildiğince ürkek ama sarılgan
Şimdi sırılsıklam ecnebice gözlerimde ıslanan
Sokağının alnından öpüyor şimdi yalnızlığım
Telaşa durmuş son yolculuğa tüm otobüs durakları
Gardını almış bu virane şehir
Ne zaman tökezlesen
Vuracak beni tüm yaşadığım anları
Avuçlarıma yapışmış ahraz bir sıcaklık
Sende mi diye hâlâ çözemediğim
Hicrete soyundu yüreğim yüreğindeki gizeme
Zaman hep yalancı saatlere gebe
Utanmaz bir özne lahikasi türedi izbelerimde
Mayıstı,
Kentimden ırmaklar sürülüyordu çöl gerdanına
Fikrimin darağacında soluksuz yokluğum nüks ediyordu
Beraber yankısız bir çığlık peydahladık işte
Provasız düzlem aynalarında kendimize b/akarken
Öp şiirin ana/r a h m i n d e n
Bir valize tık hüsran anılarımı
Bir parkta bekçiliğine soyun yasak şiirlerimin
Durup her celsede cop vurmayı hep reva görsün
---Nurettin ÖNDER
