Aklımı kurcalarken yılların badiresi
Çekilip bir köşeye sızamadım arkadaş
Baktım ki yanılmışım ben bilgi fukarası
Olan biten ne varsa süzemedim arkadaş
Bazen içim doluydu isyan etmek istedim
Biraz burun bükerek hiç unutma küs dedim
Hatalar içindeydim en doğrucu his dedim
Çizgilerim belliydi azamadım arkadaş
Nasıl olsa yazardım elimde vardı kalem
Yıkılıp yakılarak anlatılır bu âlem
Oysa doğruyu bulmak budur bütün meselem
Doğrudan başkasını yazamadım arkadaş
Riyakâr olanların sökmeliydim dişini
Ve hatta yalan yanlış kurdukları düşünü
İnsana dil uzatan iblislerin başını
Yine de insan dedim ezemedim arkadaş
Her gördüğüm rüyayı şer işlere yoramam
Belaların içinde kendime pay aramam
Velhasıl kalbim yufka kimseleri kıramam
Âdem hiçliğe talip kızamadım arkadaş
Âdem Efiloğlu