Dünyanın anlamı aldığım nefes
Yüreğim içinde altın bir kafes
Hayatın içinde yol alır herkes
Yaşadığım günden dünden mutluyum
Aşk mısralarını duyup dudaktan
Gözünü kaçırmaz daldan budaktan
Kaşından saçından elma yanaktan
Kirpiğin değdiği telden mutluyum
Rüzgar sırtlarımı yalayıp geçse
Dağınık saçlarım tarayıp geçse
Yağmur çiçekleri sulayıp geçse
Bir nefes çektiğim gülden mutluyum
Dost söylediklerim değer olursa
Neyler neylederim sorar olursa
Dostluk hamurunu karar olursa
Merhabalar diyen dilden mutluyum
Bahara sırnaşan bin bir çiçekten
Uçuşan kaçışan börtü böcekten
Sırtımı ısıtan günden güneşten
Yüzümde tebessüm halden mutluyum
Aşkın öpücüğü değip tenime
Mutluluk dolaşıp gelip gönlüme
Tebessüm tohumu ekip günüme
Yüreğim sahibi candan mutluyum
Yaradan görebilen iki göz vermiş
Esmeri beyazı bin bir yüz vermiş
Dilimle söylenen türlü söz vermiş
Aynaya baktığım benden mutluyum
Şarkılar söyleyip fasıl edenden
Güzelim sözcükleri hasıl edenden
Tertemiz yıkayıp gasil edenden
Güzelik konuşan dilden mutluyum
Acıyı elemi rafa asmışız
Kim dinler gözlerden akan yaşmışız
Dereler tepeler dağlar aşmışız
Rabbimin verdiği candan mutluyum
Elini garibe uzatıp gülen
Cebinde mendille yaşını silen
Kimseler sevmeyip sevmeyi bilen
Melek yüzlü insan/lardan mutluyum
