Yılın 365 gününün tamamı neredeyse bir çeşit etiketlenmiş bulunmaktadır…
Dünya ölçeğinde kutlamaların, en fazla geri kalmış ülkelerde, halkı oyalamak amacıyla yapıldığı görülmektedir.
Birkaç süslü kelimeyle yapılan kutlamalar ne kadar da yapmacık ve kof!
Öteden beri kutlanan bir ‘Dünya Kadınlar Günü’ var!
“Dünya Kadınlar Günü”nün hikâyesi şöyle anlatılmaktadır:
8 Mart 1857 tarihinde ABD'nin New York kentinde 40.000 dokuma işçisi daha iyi çalışma koşulları istemiyle bir tekstil fabrikasında greve başladı. Ancak polisin işçilere saldırması ve işçilerin fabrikaya kilitlenmesi, arkasından da çıkan yangında işçilerin fabrika önünde kurulan barikatlardan kaçamaması sonucunda 129 kadın işçi can verdi. İşçilerin cenaze törenine 10.000'i aşkın kişi katıldı.
26 - 27 Ağustos 1910 tarihinde Danimarka'nın Kopenhag kentinde 2. Enternasyonale bağlı kadınlar toplantısında (Uluslararası Sosyalist Kadınlar Konferansı) Almanya Sosyal Demokrat Partisi önderlerinden Clara Zetkin, 8 Mart 1857 tarihindeki tekstil fabrikası yangınında ölen kadın işçiler anısına 8 Mart'ın "Internationaler Frauentag" (International Women's Day - Dünya Kadınlar Günü) olarak anılması önerisini getirdi ve öneri oybirliğiyle kabul edildi…
Türkiye'de 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü ilk kez 1921 yılında "Emekçi Kadınlar Günü" olarak kutlanmaya başlandı. 1975 yılında ve onu izleyen yıllarda daha yaygın ve yığınsal olarak kutlandı, kapalı mekânlardan sokaklara taşındı.
Modern cahiliyenin egemen olduğu dünyada kadının özellikle cinsel bir obje olarak değerlendirilip ve dağılan yuvaların aktörlerinden biri olarak mütemadiyen katledilirken günü olsa ne olur, olmasa ne olur?
Yüce yaratıcı, peygamberleri de doğuran kadının ayaklarının altına cenneti sererken ve adına “Nisa” diye bir sure indirip de layık olduğu müstesna konuma oturttuğu halde; yani eş olarak, anne olarak yücelttiği halde bunu beğenmeyip başka arayışlara girmenin bugün faturası ödenmektedir adeta…
Mükemmel din olan İslamiyet’in, kadına ilişkin hükümlerinin cımbızlanarak özellikle; ‘çok evlilik’, ‘miras’, ‘şahitlik’ ‘ses ve giysi’ gibi konuları gerekçe yapılıp insanlığa yanlış bilgi ve beyanatlarda bulunmak suretiyle alabildiğine istismar edildi…
Elbette bu tek taraflı olmadı. Yaratıcısının kendisi hakkındaki değer, özgürlük ve haklar konusunda yeterli malumata sahip olamayan kadın, bir takım vaatlere kanarak çözülmüş ve belki asli kimliğinden soyutlanarak böylesi; ‘Dünya Kadınlar Günü, Anneler Günü ve Sevgililer Günü’ gibi kulağa hoş gelen bu içi tamamen boş olan evrensel kurgulara kendisini kaptırmıştır…
Hemen her gün erkekler tarafından gerek ailevi nedenlerden, gerekse sözüm ona namus ve töre gerekçesiyle kadınlar öldürülmektedir…
Hangi bir kadınımızın güvencesi vardır?
Kızlarını gelin eden ebeveynler ne kadar rahattır?
Aldatan ve aldatılanların haddi var mıdır?
Evlenenlerin çok basit sebeplerle boşanmalarının önüne geçilebiliyor mu?
Neden her gün boşananların sayısında artış olmaktadır ve en çok da eğitimli kişiler arasında bu söz konusudur?
Sürekli ve ısrarla çok ciddi bir iş ve görevmiş gibi kutlanan bu günler, kadınlarımıza ne kadar kıymet kazandırmıştır?
Kadınlar günü yerine ‘Dünya Erkekleri Islah Etme Günü’ kutlansa daha mı isabetli olurdu acaba, diye düşünüyorum da; bunu birileri duyup ilan etmeye kalkarsa hedefe alınmaktan korkarım bir yandan(!).
Netice itibariyle tabiidir ki, kimsenin kutlamasına karış(a)mayız velâkin şu insanlar küçüğüyle büyüğüyle; çocuğuyla, kadını ve erkeğiyle keşke matlup anlamda sadece insan olabilselerdi de; her günümüz çocukların, kadınların (annelerin), erkeklerin (babaların) kısaca hepimizin günü olsaydı!
MFK
