Zaman takýlýr mý?..

Nedir ki zaman? Biz mi zamanla varýz, yoksa zaman mý bizimle var?..

Biz mi zamaný harcýyoruz, yoksa zaman mý bizi harcýyor?..

Zamaný öldürdüðünü söyleyenler doðru mu söylüyor?..

Vakit ne zaman? Zaman nereye gidiyor, biz nereye gidiyoruz?..

Ne kadar zamansýz adamlar var?..

Zaman adamý ne yapar? Adam zamana ne yapar?..

Neden kimine yetmiyor ve neden kimileri için bitmiyor zaman?..

Pervasýzca vaktini harcayýp tüketenlere bir hesap sorulur mu?..

Vakti kendisine yetmeyip zamanýn peþinden koþarak ertesine sarkan yorulur mu?..

Zaman üç vakitse; dün, bugün ve yarýn!.. Bu üçünden hangisi var elimizde?..

Dünü elinde tutan var mý ki? Peki ya, yarýný garanti eden?..

Dün ve yarýný geçelim de, bugünün ne kadarýna sahibiz acaba?..

Bütün bu sorulardan sonra ciddi bir muhakeme kaçýnýlmazdýr!..

Bugünümüz mademki geçmiþle geleceðimiz arasýnda bir köprüdür, öyleyse gerçekten köprünün üzerinde miyiz? Baþýn da mý, ortasýnda mý veya sonunda mýyýz, diye düþünürsek buna çok net bir cevap vermek imkânsýz gibidir…

Yaþamamýz zamana baðlý iken ve onun içerisinde her þey cereyan edip duruyorken, yokluðu da bizim ölümümüz demek iken bol keseden zamaný tüketmek; aslýnda acýmadan kendimizi harcamak deðil midir sahi?..

Derd-u gama bulanmýþ nice zevatýn üzerinden bir türlü vakit geçmek bilmezken ve beklenen þafak sökmezken; felekten gece-gündüzleri çalarak sabah ve akþamýn olmasýný istemeyen ne kadar da çok boþ-beleþ insan var bu dünyada!..

Vakit geçirdiðini ve zaman öldürdüðünü ifade edenlerin hangi birisi hakikaten meþru bir iþin üzerinde ve bunu yapabilmektedir?

Zaman mý bizi kandýrýyor, yoksa biz mi zamaný kandýrýyoruz diye baktýðýmýzda ortaya çýkan tablo kocaman bir piþmanlýksa bunun telafisi nasýl mümkün olacak ki?..

Dünyalar verilse geçen bir an dahi geriye getirilemeyeceðine göre kimin malýný bu kadar keyfi harcýyor ve farkýna varmadan sonumuzu hýzlandýrýyoruz acaba?..

Oysaki varlýðýmýzýn onunla ancak söz konusu olduðu zaman, belki sahip olduðumuz nimetlerin en baþýnda gelmektedir.

Onun için deðil mi ki, Yüce Rabbimiz; mutlak zamana yemin ederek (onu hakkýyla deðerlendirmeyen) bütün insanlarýn hüsranda olduðunu ifade buyurmuþtur(Asr Suresi, 1, 2). Çözüm ve sonuç olarak da Allah Teâlâ, bu zarar ve ziyanýn dýþýnda kalabilmek için Ýnanmak, inandýðý gibi yaþamak, hakký ve sabrý tavsiye etmek gerektiðini vurgulamaktadýr(Asr Suresi, 3) ayný surede…

Zamanýn, önüne alýp sürüklediði zevat deðil de, zamaný akýllýca ve asla israf etmeden en büyük servet ve sermaye bilerek inancý doðrultusunda yöneten kiþilerden olmak dileðiyle!..

Zamaný boþ býrakmaya gelmez!..

Selam ve dua ile!..