Kaç
kere taltif etsen, dar geliyor alanı,
Şair
dersin can dersin, itibarı beğenmez.
Birikmiş
biriktirmiş , aklında tüm olanı,
Şu
dağları değirmiş, Zülfikar’ı beğenmez.
Hep
cebinin derdinde, başkası neye gerek,
Sıkılmadan
hicveder, dili zehir zemberek,
Uzaktan
laf atması, anladım ona erek,
Düşeş
gelir çok zaman, birde zarı beğenmez.
Mesele
içten değil, sığ olmakla ilgili,
Birkaç
okul bitirmiş, hem de derin bilgili,
Kaynat
kazan kaynasın, dolan seksen bir ili,
İlla
der mor olacak, kızıl narı beğenmez.
Birkaç
ayak takımı, etrafında pervane,
Belki
de hepsi aynı, aynı derde divane,
Oysa
şiirler saray, gezmez ki hane hane,
Anlamda
ki lezzette, yanan nuru beğenmez.
Mücrime
ve fasıka, verilince musibet,
Her
musibet sonunda, ferahlık vardır elbet,
Eğer
ki paylaşımsa, bu ise doğru niyet,
Derim
kalite artsın, ama zoru beğenmez.
İmtihanı
biter mi, böyle garip olanın,
Zehrini
sabrım sağar, bizi sokan yılanın,
Allah
celle celaldir, genişlesin alanın,
İçine
girmeyince, n'etsen toru beğenmez.
Hakikat
nazarıyla, verdiğimiz mükâfat,
Dönüp
dolaşıp bize, oluverdi mülakat,
Diye
diye yetmedi, dilimde bitti takat,
Ne
sorarsam anlamaz, görsen soru beğenmez.
Hatasızım
diyemem, elbet bende beşerim,
Dikkat
etsem o kadar, ara sıra şaşarım,
Ta
Âdem’den bu yana, adaletle yaşarım,
Musikiden
bi haber, birde tarı beğenmez.
Âdem
Efiloğlu
Sözü varken dili lal, neye yarar dirisi
Gözü noksan özü bal yazar durur birisi.
Lafla gemi yürütür varsa eleştirisi
Kul Elif in tasviri, yatar yeri beğenmez.../ŞİİRLERİN ŞAİRİ...