Bayram

Ölüm ölene bayram, bayrama sevinmek var;

Oh ne güzel, bayramda tahta ata binmek var

                                       Necip Fazýl Kýsakürek

Bayram sabahý bayram namazdan döner evine yaþlý adam

Ýki çocuðu var evde beklemekte bekledikleri ise bayram

Ev yýkýldý yýkýlacak dam üstlerine yaðmurlar kovalara damlarken

Çocuklarý kapýda karþýladý baba bayramýn olsun Mübarek gülümserken

Yaþlý adamýn gözlerinde yaþlar aktý baktý gökyüzüne karýþtý gözyaþlarý yaðmura

Sustu gözleri konuþtu yaðmur yaðdý gözyaþý karýþtý yaðmura kapýnýn önü döndü çamura

Çocuklar yalýn ayaklý ama gözleri umutlu yaþlý adam cebinden çýkardý iki adet þeker

Çocuklar sevinçle aldý þekeri uzunca bir süre baktýlar kokladýlar ihtiyar bakar gülümser

Karýnlarý aç sofrada iki parça ekmek etraftý et kokusu sardý mahalleyi gözleri aðlamaklý

Beklediler bir parça et gelir diye umutlu bu fakir çocuklarý nasýl sevindirmeli kucaklamalý

Bekledi bir dostu yok muydu yoksa varsa oldu mu yoksa hasta

Bir parça et gelseydi o kokusuyla sofraya bir dirhemden bir tasla

Aðlamak istedi çare deðil dedi çocuklar üzgün sofrada

Sanki bir se duydular gelen bir ayak sesi sanki uzakta

Aç karýnlarý guruldarken dillerinde dua ya Rabbim sana sýðýndýk

Gözler gönüller kapýda bekler týk týk vurulmasýný gelen olsun tanýdýk

Açýlsýn kapý yüzde bir tebessüm olsun elde bir poþet et ve ekmek

Baþka dertleri yoktu bir lokma et ve bir parçada gülümsemek

Ýhtiyar dedi ah kör olasý yok olasýca seni gidi para

Yokluðunda bu bayram gönlümde açtýn iyileþmez yara

Sanki kapý çalýndý çalýnacak çaldý kapý usul usul

Kalpler yerinden kopacak çocuklarda sevinç acep gelen hangi kul

Çocuklar ihtiyardan önce vardý kapýyý açtý

Gelen nur yüzlü bir gençti gülücükleri odaya daðýttý

Bayramýnýz mübarek olsun dedeciðim çocuklar nasýlsýnýz

Ýhtiyar kalktý kapýya doðru çocuklarýn gözlerin elindeki poþette gözler parlýyor yýldýz yýldýz

Hoþ geldin evladým bayramýn olsun mübarek buyur gir içeri

Bir lokma aþýmýz þekerimiz yok ama bol bol gülümseriz budur gönülde bayram þekeri

Delikanlý girdi içeri içeri periþan hatta yoktu bir eþya kýrýk bir kanepe bir tüp iki tabak

Gözlerindeki yaþlarý gönlüne akýttý çocuklarý çaðýrdý gözleri gönülleri dedi ne kadar ak

Açtý poþeti bir kocaman but kokusu odayý sardý çocuklarda bir sevinç sanki ev yýkýlacak

Diðer poþeti açtý yeni elbiseler ayakkabýlar verdi çocuklara gülümseyerek gözleri aðlayarak

Ýhtiyar baþladý hüngür hüngür sevinçten aðlamaya çocuklar yeni elbiseleri ile þen

Yaktý küçük tüpü genç eti kesti ufak ufak et baþladý piþmeye odayý sardý kokusu çocuklardaki ihtiyarda ki sevinci ne siz sorun nede yazabilirim ben

Ýhtiyar uzun uzun iki çocuðuna baktý sanki çocuklar cenneteydi

Cennet bu kadar güzel miydi hiç böyle bilmemiþti

Melekler böylesine genç gibi gülümser miydi yoksa gelen melek miydi?

Baktý baktý gülümsedi sanki genç melekti kanat seslerini duyuyordu ama diyemiyordu bu ne güzellikti

Et piþti bir parça yýrtýk bez serildi ortaya gözlerde sevinç kâinat gülüyor

Lokmalar yutulurken cennette gül Resul gülümseyerek bakarken melekler onunla gülümsüyor

Ýhtiyar bu genç elleri öpülesi þimdi oldu bayram yaþadýðým o ilk çocukluðumdaki bayram

Rabbim biz gibi yoksula her zaman gönderiyor çok þükür darda iken nurdan derman cennet kokan buram buram

Biraz önce hiç yoktu tat þimdi gönüller sanki cennete ne kadar rahat

Kurban Rahmana ulaþmaz kulun takvasý ulaþýr Rahmana, budur Rahmana gül Resule cennete ölmeden önce yapýlan seyahat

Mehmet Aluç © Kul Mehmet