Online Üye
Online Ziyaretçi
Zihnimdeki Sancılar
Mevsimler ömür geçer diyorsun
Nasıl geçecek sensiz söylemiyorsun
Yıkıldı üstüme kerpiç evimiz
Beyhude geçmez zaman
Saatler durmuş
Aynaları sen mi kızdırdın giderken
Baktığım tüm aynalar paramparça
Bu hasreti ölçmedi kantarlar
Halimi anlatacak ne bir kelime
deyim kaldı
Hepsi gidişinle yandı
Her köşe başında hayallerin
Bana küskün
Sana doğru kalkmaz kervanlar
Akşamları şafağın karanlığına kadar
Hasretinle kavrulurken
Ne bir damla yağmur yağıyor
Alevli hüzünler yağar gökyüzümde
Yalın ayak yollardayım
Ne kalacak bir evim
Ne bir yurdum var artık
Köşe bucak sensizliğin girdabında
Hazan rüzgarınla savruluyorum
Ne bir köşem ne bir bucağım kaldı
Cevabının olmayan narında yanıyorum
Bir gölge sanki sen peşindeyim
Ben yaklaştıkça kaçan
Karşıma uçurumlar çıkarken
Ben düşüyorum öylesine
Boşluğa
Belki kucağına düşerim diye
Dal uçlarına doğru düşerken
dallarım kırılıyor
Zihnimdeki sancılar az sonra son
bulacak kucağında
Ya da bir taşa çarpacak başım
Parçalanacak hayatım gibi
paramparça olacak
Kanatlanmak mümkün olur mu
bilmiyorum
Bakalım göreceğim o zaman
Mehmet Aluç