Şair

 

Gözlerimi sev şair, gözlerimi

Tütün acılarından yumulmuş

Biraz tuhaf gelebilir ama

Mevlayı görmüş

Meva ile vurulur

Acun içre, kam umulur

 

Acıları baston ettim şair

Daha çok

Artık o beni taşımakta

Gün bu şair gün bu

Hokkabazlık yok

Acılarla yar beni kaşımakta

 

Şair, mısralarınla sevebilir misin beni?

Sözcüklerin saçımı okşar mı?

Efsuni nefesin, bedenimi yalıyorken

Alışkanlık yapmış gecelerimde üzerime

Onun için şiirler örtüyordum şair

Onun için

Titrek üşümelerimden...

 

Dokun bir şair, ah bir dokun

Var mısın, yok musun be, bir sokul!

Kulakta gir, beyinde çınla, bedende ateş

Sarmasın hayalle beş yapraklı

Yoncadan Lades...

Şimdim bende yitikle sücut

Yakılmışım da; yakan gelir namevcut

 

Korkunç ve mübarek bulur musun

Sen elleri kalem tutarken şair?

Acır mısın hiç?

İnlerken kalem

İçteki bu alem

Oluyorken diken

Seni yazamıyorum diye hayıflarda

Unutmaya matah bitiyorken

 

Şu dağların ardını çağırır kalem

İnim inim iniler içteki alem

Sırf beşerle yanmaz mevcutla kailem

Ben seni aramaz

Arar da değilem

 

Ben seni şair, ben seni

Sarmalarda titrer iken

Sıtma nöbeti gibi

Sen alev idin

Batsa da yarası, gönül onu silmez

Odun yanar da yakış; odunu bilmez.

 

11.11.2007

 

Bayram KAYA

 

Meva: (me'va/ mev'a) Sığınılacak mekan, yer; her nesnenin öncesi. Yaratılan kul, köle, insan

( Şair başlıklı yazı Bayram KAYA tarafından 24.02.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu