Geçmiş yakar beni, inceden ince,

Hayatım geçmişle, karılır babam.

Hep yüreğim yanar, baba deyince,

Sensizken bedenim, yorulur babam.

Hiç mi    okşamazdı,  saçımı  elin,

Neden bilmiyorum, hep kızgın dilin,

Arada    gözünde,   birikir     gölün,

Sen  gizlesen  bile,  görülür  babam.

Şöyle bak bizlerde, evladız sana,

Et tırnak olmuşuz, karıştık kana,

Anlamı  var mıdır,  söyle cihana,

Neden kimi evlat, sürülür babam.

Bunca     keder    bizi,   itti  uzağa,

Düşmüşüz ey babam, böyle tuzağa,

Götürürler   bizi,   çıplak   kızağa,

Orada   mahkeme,  kurulur babam.

Adalet     dağıtsa,    nasır     ellerin,

Şefkatle   söylese,   dudağın   dilin,

Sevgiyle   sarılsa,  boynuma  kolun,

Görürsün boynumuz, burulur babam.

Belki de kızarsın, bu söz ne diye,

Meramım arzuhal, etmektir siye,

Hayatım borç dolu, hep veresiye,

Gün gelir hesabım, dürülür babam.

Velhasıl  Âdemin,  özlemi sevgi,

Dudakların  bile, düzlemi  sevgi,

Allah’ın  kulunun, gözlemi sevgi,

Kim bulursa bulsun, sarılır babam…

Adem Efiloğlu