Kafamda delirten sorular ve yine ben yanlızlığın yorganını çekmişim kafama üşüyorum.

Ortada hiçbir şey yokken bile kendimle bahane arayıp yarınlarıma küsüyorum.

Nefesimin nefsime bilendiği koca bir darlıkta gençliğimi öldürüyorum.

Dostumu düşmanımı tanıdığım halde isteyerek acılara koşuyorum.

Nefsi müdafaamı savunacak delilim yok benim; çünkü kendi canıma kendim kastediyorum. 

Beni bana suçlayan gecelerin tribinden güneşi dört gözle bekliyorum.

Karanlık acıların içinde can çekişlerimi duyuracak bir kürsü arıyorum.

Beni gece yastığında düşünmeyecek birini neden bu kadar umursuyorum?

Neyin aydınlığı bu? Belki de başkası için yakılmış bir kandile umut diye sarılmış gölge oluyorum.

Anladıklarım her ne ise anlamadıklarımın manasına gizlenmiş ve bilinçaltımın şuuruma kurduğu bir komplonun kurbanını oynuyorum.

Nasıl bir kafadır bilmiyorum ama her sarhoşun kıskandığı bir divaneliği yaşıyorum.

Galiba sıkıldım bu serzenişlerden. Bitmek bilmeyen kasvetlerden. Umut verilip kırılan heveslerden. Gecenin ızdırap veren bekleyişlerinden. Bir ilişkinin belirsizliklerinden ve hepsinden ama hepsinden...






( Sitem başlıklı yazı Öyle_Gerekti tarafından 25.11.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.