GÖR BENİ ANA GÖR
Ne hallerdeyim
Çıkmaz sokaklardayım
Ne kendim belliyim
Ne canım can
Ne bedenim beden
Nede yaşantım yaşantı
Düşmüşem geceler ayazına
Yürüyorum düşler sokaklarında
Bende bilmiyorum hangi sokaklardayım
Ben kendimi çocukluk anılarımda bıraktım
Çok çaresizim ana
Gör beni ana gör
Derin acılar içersindeyim
Çocukluk aşkıma hasret kaldım
İçim yanıyor,yüreğim parçalanıyor
Seninde için yanıyor
Melek yüreğin parçalanıyor
Anneni babanı kaybettin
Ben sana ölürüm ana
Kimi sevdimse aldatıldık
Kime güvendimse hain güvensiz narkör çıktı
Allahtan başka tek güvencem sensin canım ana
Hayat bize mutluluk resmini bile çektirmedi
Mutluluk resmini çektirmeyi çok gördüler
Hep acılar resmini çektirdi
Bu yalancı reklamcı dünya da
Güvenipte sevemiyorum
Çünkü insanlar paragöz
Aldatıcı hain olmuş
Hep biz sevdik ama sevilemedik
Bize karşı kurşun,silah,hançer,bıçak, kılıç oldular
Sevmek,sevilmek
Güvenmek suç oldu artık
Kime nasıl güveneceğimi şaşırdım
Gel gör ana işkenceler içerisindeyim
Kalemim defterim yok ki
Dertlerimi acılarımı dökeyim
Beni büyütüp bu yaşa getirmen yetmemiş gibi
Öksüz kalan oğluma bakıyorsun
Çileli garip anam
Hakkını ne yapsam ödeyemem
Elbet bir gün karanlık gecelerimize güneş doğacak
Gör beni ana gör
Acılarımla baş başa kaldım
ŞAİRİ, YAZARI: EMİNE TUĞRUL ZAZA MAHSUN TUĞRUL
29.05.2023