SAĞLIĞIMI GERİ VER DÜNYA
Yavaş yavaş ömrüm tükeniyor
Yaşlanıyor canım bedenim
Yaşlı benim canımı taşıyamıyor
Gençlik sağlığım bitmek üzere
Eski sağlığımı arar oldum
Genç sağlığımı özlüyorum
Sağlığımı geri ver dünya
Canım bedenim hastalıklar içerisinde çırpınıyor
Hastane köşelerinde çaresiz sahipsiz kalmışam
Hastane kapılarında azraile teslim ettiler
Kimim kimsem yok benim
Ya Resulullah sağlık güç kuvvet ver
Hastane penceresinde dışarıya baktığımda
Gençliğim aklıma geldi
Hastane penceresinde yaslandım ağladım
Kendi kendime nerde o gençlikteki sağlığım
Hepsi yalan dolan oldu
Hem sevdiğimden ayırdılar
Hem gençliğimi elimden aldılar
Hem sağlığımı elimden aldılar
Kahrettiler hayatımı yaşantımı
Dünyamı,yaşantımı başıma yıktılar
Yorgundur can beden
Hastane doktur yok
Hastalığa ilaç çare yok
Bir yere kadar kendi kendimize doktor olabiliyoruz
Canıma bedenime dokunsam ağrıyor
Gençliğime doyamadan
Erken yaşta yaşlandı can beden
Can beden yaşlandıkça
Hastalıklarda çoğalıyor
Bebek canı gibi küçülüyor can beden
Yaşlılık ve yaşlılık hastalığı ölüm kapısı demektir
Sağlığımı geri ver dünya
Elbet herkes ölümü tadacak
Bu yalancı Dünya hiç kimseye kalmayacak
Eskiden hastalıklar yoktu
Kötülükler,narkörlükler yoktu
Eskiden kalın elbiseler giymek yoktu
Eskiden hastane kapısına gitmek yoktu
İlaç isteyen yoktu
Doktura ihtiyaç yoktu
Köy havası şifaydı
Bitkisel bitkiler ilaçtır dermandı
Şimdi ise ne dertlerine
Nede hastalığına çare bulamıyorlar
Çaresi bulunmayan hastalıklar
Kimini sahipsiz öksüz bırakır
Kimini evladından erken ayırır
Kimini sevdiklerinden erken yaşta ayırır
Allahtan geldik Allaha geri dönüyoruz
Bu yalancı Dünya da kimi sevdiksek aldatıldık iftiralara maruz kaldık
Çok seversin şan şöhrete düşkün olur
Bize sevmek,sevilmek suç oldu
Can beden hastalığın
Gecesi gündüzü belli olmaz
Vakti,saati dolunca gider
Habersiz sessizce,usulca
Kimi de can çekişerek sesli gider
Ölümün temeli hastalıktan başlar
Sağlığımı geri ver dünya
Çocukken üşümek nedir bilmezdik
Çocukken hastalık neyin neyimiş bilmezdik anlamazdık
Çocukken daha sağlıklıydık
Çocukken daha çok mutluyduk
Çocukluk mutluluklarımızı çok gördüler
Gün yüzü göstermediler
Hep acılar çektirdiler
Çocukken hastalıkta nasıl bişeydir bilmezdik
Ayaklarda ayakkabı yok
Yalın ayak gezer dolaşırdık
Köyde bağda çayırda
Derelerde akan sular da yüzerdik
Çocukluğum aklıma geldikçe
Yüreğim yorgun düşüyor
Neden böyle olduk neden
Vicdansız insanların hatalarını canımızla bedenimizle ödüyoruz
Can beden yaşlandıkça
Can beden hastalandıkça
İnsan sevgileri de yaşlanıyor hastalanıyor
Asıl hainlik düşmanlık
İnsanı insana öldürtmektir
Herşeyin aceliği acemliği olur ama
Ölüm hastalığın acelesi acemliği olmaz
Ellerim hiç birşey tutmaz oldu
Ayaklarım yürümez oldu
Gözlerim görmez oldu
Uyku tutmuyor gündüzler bile gecedir bana
Sağlığımı geri ver dünya
Boğazımızdan su bile geçmiyor
Yemek bile yemez oldum
Sağlığımı geri ver dünya
Neyleyim yaşlılık hastalığını
Zaten yaşamadan ölüyoruz
ŞAİRİ, YAZARI: ZEYNEP DURAK ZAZA MAHSUN TUĞRUL
22.12.2024