DUY BAKÜLÜ KAYNANA DUY
Düğün dernek kurulsun
Davul zurna çalınsın
Bir evimiz,bir yuvamız olsun
Gel inat etme kaynana
Ver kızını bana
Vicdane merhamete gel biraz
İnat etme,kem küm etme
Duy sesimi kaynana
Ölümüne sevirem kızını
Duy bakülü kaynana duy
İstirem kızını vermiyorsun
Kaynana sevenleri ayırma
İçi boş teneke dedikodulara inanma,aldanma
Sevenleri ayırmak çok günahtır
Leylasız geceleri gözlerime uyku girmez
Yatamıyorum geceleri
Leylasız hiç birşey düşünebilmirem
Kaynana sen hiç aşık olmadın mı
Sevmedin mi,sevdalanmadın mı
Söyle be kaynana aşk sevda sevgi nedir bilir misin
Şanım şöhretim,param pulum yok ama
Kızınızı delicesine taparçasına ölümüne çok sevecek kadar yüreğim sevgim vardır
Sen şimdi diyeceksin
Aşk,sevda,sevgi karın doyurmaz diyeceksin
Doğrudur aşk sevda karın doyurmaz ama
Men nice zenginler gördüm
Men nice aşklar,sevdalar,sevgiler gördüm ama
Sevdiği kadını hor görüyorlar
Aldatıyorlar, ağlatıyorlar üzüyorlar
Mutsuz yaşatıyorlar
Kızının hor görülmesine
Üzgün,mutsuz,göz yaşları döküp ağlamasını mı istiyorsun
Söyle kaynana tercihin hangisidir
Duy bakülü kaynana duy
Kızın gecelerimin ışığıdır
Gündüzlerimin güneşidir
Öyle bir bakışı var ki meni menden alıp götürdü
Ramaşka sesine hasret kalmışam
Leylasız yapabilmirem
Karadır kaşları,acı çilekeş yazdırır gönül yarama
Sende yarama tuz serpme kaynana
Verecen mi kızını kaynana
İster baküde,ister Diyarbakır da evimiz olsun
Menim türküm Leylam olsun
Elini tutmayı, ramaşka gözlerinin içine bakmayı
Ramaşka yüzüne dokunup
Seni delicesine taparçasına ölümüne çok seviyorum demeyi çok özledim
Bunu mana çok görme kaynana
Söyle kaynana gelin götüreyim mi kızını
Davul zurna kurulsun çalsın
Halaylar kurulsun
İkimiz birlikte halay başı çekelim kaynana
Hem Azerice,hem Diyarbakır halayını oynanırız
Halayımız meşhurdur kaynana
Ah bir gelsen Diyarbakıra hayran kalırsın
Paris Hilton dersin Diyarbakıra
Diyarbakır hoş güzel memlekettir
Kızını versen Diyarbakırın ramaşka çiçeği olacak
Zazaların ramaşka gelini olacak
İnat etme,naz etme
De haydi ver gayri kızını
Fazla naz süründürür
Kızının hatırı, hatırası var
Üzme meni,yorma sevgimizi
Azerbaycan bakü Diyarbakır Çüngüş akraba olsun
Gel kaynana Çüngüşe
Üzümünden ye,pekmezinden ye ki kan gelsin canına
Pekmezin tadına bir kere baktın mı vaz geçemezsin
Çüngüşün üzümüne,pekmezine doyamazsın
Sınırları açta gel kaynana
Elli dirhem kazaram yolları
Yine de kızını başkasına yar etmem
Dilim dilim biterme meni
Kaynana gör meni
Ne hallerdeyem ne çekiyorum insaf eyle kaynana
Sabır taşı bile dayanmaz
Bu ayrılık acısına
Duy bakülü kaynana duy
Yaşımız kırka dayandı
Yaş yetmiş olmadan
İş bitmeden ver gayri kızını
Ömrümüz,yaşantımız merdivene dayanmadan
El ayaktan düşmeden
Can beden yaşlanmadan
Hazır gençken dinçken
Leylayı başkaları almadan
Meni daha faz öldürmeden
İnsafa gel kaynana ver kızını
Kızının turşusunu mu kuracan
Yoksa ömür boyunca acılar mı çeksin kızın
Bunu mu istiyorsun kaynana
Para pul zenginlik gelip geçicidir
Sevgi ise ölümsüzdür
Şanlı şöhretli olanlar
Paragözler, zenginler kızının kıymetini değerini bilmezler
Bir iki gün severler
Ondan sonra başka kadınlara kızlara koşarlar
Bugün varsın yarın yoksun kaynana ölümlü dünya
Her zaman kızının yanında olamazsın
Yaban ellerde, acımasız ellerde
Ramaşka kızın sahipsiz yetim öksüz kalır
Kızına sahip çıkan el uzatan olmaz
Düşenin dostu sevgisi
Aşkı, sevdası hiç yoktur kaynana
Bunu böyle bilesen kaynana
Duy bakülü kaynana duy
Hayat değil, insanlar nankör acımasız
Kaynana sana son sözüm
Ya para,zenginlik
Ya şan şöhret
Yada sevgi yuvasında mutluluk huzur içerisinde
Kızının Yaşamasını istiyor musun kaynana
Düşün taşın kararını ona göre ver
Zorla güzellik olmaz
Elini vicdanına koy
Kendi kendine düşün taşın kararını ona göre ver
Leylamın üzülmesine ağlamasına hiç dayanamam
Hep mutlu huzurlu olsun
Ramaşka yüzü sonsuza dek gülsün
Öyle bir gülsün ki
Kendisi gibi yüzünde ramaşka çiçekleri açsın
Zaten kızın mana düşman
Küs, konuşmuyor menle
Engeledi red etti
Bel ki kaynana sen insafa gelirsin kızını ikna edersin
Konuş kızınla,ikna et kızını kaynana
Bel ki insafa gelir kızın
Zaza mahsun Tuğrul