GELEMEM OĞUL
Dört duvar arasında mahkum esiri oldum
Dört etrafım Demir duvar ağlarla çevrili
Sensiz günlerim hiç geçmiyor
Senin minik ellerini tutayım dedim
Adaletsiz kanun ellerime kelepçe taktılar
Elbet birgün ayrılığın cezası bitecek
Sensiz dertlerim çoğalıyor
GELEMEM oğul
Sen hakkını helal eyle
Mapushane ranzasında
Mahkum yatağında uykuya daldam
Rüram da gördüm seni tabut içerisine koyup götürüyor
İçim yanarak parçalandı
Ben yataktaken, mapushanedeken
Yavrumu canım evladımı
Küçük canına bedeni
Toprağa,mezara gömmüşler
Doğru değildir yalandır de
Can evlat,baba sen rüya gördün de
Ben ölmedim yaşıyorum de
Uykular haram oldu
Geceler,gündüzler haram oldu bana
Boğazımda düğümlendin
Allahım bu nasıl bir rüya dedim kendi kendime
Hasretin,özlemin çiğerimi bitirdi evlat
Baba gel diyorsun
Beni babasız bırakma
Öksüz,yetim bırakma diyorsun
Herkesin babası var
Benim babam niye yok
Söylüyorsun hissediyorum
Minik sesini kulaklarım da duyuyorum
GELEMEM oğul
Yanına gelmeye izin vermezler
Aç gardiyan kapıyı
Evladım bana sesleniyor
Haydi gel baba diyor
Bırak gideyim gardiyan
Evladım beni bekliyor
Sende bir evlat babasısın
Anlarsın halimden acımdan
Çok özlüyorum evladımı
Gardiyan çağır savcı beyi
Hakim beyi gelsinler
Çok perişan hallerdeyim
Oğlumun gül yüzü acılarla
Daha fazla solmadan
Evladım daha fazla acılar çekmeden
Gideyim son kez göreyim
Gardiyan Rüyam da gördüm
Oğlumu küçük tabutun içine koymuşlar götürüyorlar
Oğlum yaşıyor mu
Yaşamıyor mu öğrenmek istiyorum
İnşallah oğluma kötü bir şey olmamıştır
Dua et gardiyan oğlum yaşıyordur
Mapushane pencersinden dışarıya baktığımda
Gözlerimin önüne evladım geliyor
Sanki bana elini uzatıyor
Haydi gel baba ellerimden tut diyor
Delirmek üzereyim gardiyan
Mezarlar,topraklar üzerime
Başıma düştü gardiyan
Mapushane duvarları
Mapushane ranzaları üstüme yıkılıyor
Gardiyan evladım beni soruyor
Evladımdan ayrı
Ne kış aylarım belli
Nede yaz aylarım belli
Gerçekten evladım öldüse
Evladım mezardaken
Ben burada rahat uyuyamam
Deliririm kafayı yerim
Götürün bir an önce evladıma
Doya doya sarılayım
Doya doya öpeyim evladımı
Bahar gelmiş dışarda
Üstüm hapishane kokuyor
Vahlar başıma topraklar başıma
Evladım çaresiz kalmış
Ne evladımın ailesi
Nede benim ailem var
Evladım benim gibi sahipsiz öksüz yetim kalmasın
Benim yaşadıklarım zorlukları evladım yaşamazsın gardiyan
Evlat ses ver hayatta mısın
Yaşıyor musun
Hayattayım,yaşıyorum baba de
Gardiyan izin vermediği için
Adaletsiz kanun izin vermiyor
GELEMEM oğlum
Sensiz acılı dolu günlerim geçiyor
Ben gelemiyorum
Sen gel yanıma evlat
Düşen acıların mahkumunun
Hiç kimsesi yoktur sahipsizdir
Yüreğimin rengi soldu
Ne kış aylarında geldin
Ne bahar mevsim aylarında geldin
Nede yaz aylarında geldin
Amcaların,nenen,deden
Yanıma uğramaz oldular
Gelipte hal hatırımı soran bile olmadı
Bari sen gel görüş günüme
Gül yüzüne hasret kaldım
Dört duvar da daha fazla çürümeden
Çöküp ölmeden
Gel ki sana doya doya öpeyim
Doya doya doya sarılayım evlat
Vakit kaybetmeden
Sen beni unutmadan
Tez vakitte gelesin evlat görüş günüme
ŞAİRİ, YAZARI, CUMALİ DURAK ZAZA MAHSUN TUĞRUL
20.04.2025
