Akıl  Almaz Bilmece


İçimde gitmek dileyen bir yolcu

Ne bileti kesik oysa ne hazır bavulu

Bilmeden nereye gittiğini

Meçhule hizalanmış bir gemi

 

Hücrelerime değin bir ağrı

Canımda tarifsiz bir yangı

Mevsim değiştirmenin belki sancısı

Özledim şimdiden sonbaharı kışı

 

Gözlerim aramaz kimseyi

Ve bir aidiyetsizlik bu içimdeki

Kök salamamış olmanın rüzgara yenilgisi

Boynu bükük çiçeğin suya hasreti

 

Yol var yollar var

Her yer bürünmüş karaya

Ben gemide saplanıp kalmış

Sular hep dalgalı

Durulmuyor

 

Koca koca kalabalıklar gidiyor Mersin’e

Gidiyorum sanki ben hep tersine

Anlatamadığım ölçüde anlaşılamamışlık

Alışmaktan yalnızlığa

Ayaklarım dahi uyuşmakta telaşlı

Bu yüzden kavgalıyım

Kalabalıklara karşı


Aklım ile kalbim arasındaki itişmeden

Gecelerim var huzursuz geçen

Ortalık dağılır dağılırım ben de gizliden

Ömrümün çocuk yani vazgeçemez saklambaçtan

Kaçıyorum dört bucak

Gördüğüm anda bir ebeden

 

Bulut bulut düşünceler dolaşıyor tepemde

Gün boyu savruluruz yok ayrılık birlikte

Yaşamak bu ya işte

Akıl almaz bilmece

 

Çok kitap karıştırdım

Bulduklarımı katıştırdım

Yanlışları savuşturdum

Göründüm epey delice


Büşra KANKURT

( Akıl Almaz Bilmece başlıklı yazı Kankurt tarafından 9.06.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.