Kalbimde esir düşmüş
bir kuş
Gerçeklerden uzak
hayallere yakın
Ne kavuşabilir
dünyaya
Ne de dayanabilir
esir kalmaya
Çaresizlikten
çırpınır durur
Kalbimdeki bir serçe
Ürkek, kırılgan naif
kalıyor dünyaya
Belki de bir kartal
Hırçın, asi ve
hoyratça tutunur,
Pençeleriyle yaşama
Her gece
çığlıklarından âlem uyanır
Bölünür uykular
Nizam intizam dağılır
Duyulması yetmez
bulunmasına
Mahpus kalır
parmaklıkların ardına
Pır pır ettikçe basar
huzursuzluk
Zor yaşamak böylece
Bir yarası var belli ahvalinden epeyce
Merhem değil de hep
talihine tuz basılır
Yandığı yerden
dokunuldukça acıdan,
Kavrulsa da sessiz zindanlarında kalır
Konuşsa duyuramaz
sesini
Çünkü anlamazlar
dilinden
Acısından çığlıklar
dökülebilir,
Sadece ses
tellerinden
Kalbimde esir bir kuş
Gökyüzüne, toprağına,
dalına hasret
Konmak için beklediği
asude dallar kırılır durur
Şimdi ne serçe ne
kartal
Ne korku yaradı ne
hırçınlık getirdi kar
Anlamıyor bir türlü
dilinden,
Kulak veren tüm
insanlar
Kalbimde esir bir kuş
Her gece beraat
bekler meçhulden
Bir gardiyan
tıkırtısına kesilmiş kulak
Hayalini kurduğu
özgürlük düşlerini süsler
Her gece üzgün uyur
Her gün uyanır ümitle
yeniden
Büşra KANKURT
09.04.2025
03.39