Yitik Cennetimiz

zira hayat

gündelik koşuşturmanın debdebeleriyle

üzerimizde birçok kir bırakır

katmanlaşan kir

etten bir beton yığını haline getirir bizi

yükümüz artar

belimiz bükülür

kalbimiz eğrilir

gözlerimiz kararır

bir diriliş aydınlığına erdirecek

muştuyu bekler dururuz

ve an gelir

yeni bir heyecan başlar

kendine uzaklaşan insanın özüne dönüş serüveni

ümidimizin bahar dalları gibi

çiçek açıp yeşerir

en kıraç toprağımız

müjdenin can bulduğu bir zaman dilimidir artık

yaslanıp soluklanacak bir ağaç

kirlenmiş ruhlara abıhayat

daralmış kalplere inşirah

kararmış gözlere fer

pranga vurulan ruhlara özgürlük vaktidir

kalben, ruhen ve bedenen

büyük bir arınma atmosferi içine gireriz

Rabbine karşı ubudiyet vazifesini

hakkıyla yerine getirebilme gayretini

en büyük yücelik olduğunun idrakine vararak

zahiri alemden mana alemine rehberlik eden

yeni bir meşveret çıkar karşımıza

sabır ile yoğurup

itaat ile yontar insanı

sıkışıp kalan ruhumuz dirilir

söküklerimiz dikilir

boşluklarımız doldurulur

onulmaz yaralarımız iyileşir

yükümüz hafifler

azat oluruz

uzun süren gecelerde

uykunun her demi vurur göz kapaklarına

fecirlere dek

ruhani bir temizlenmenin

bitmek tükenmek bilmeyen bir membaın

içinde buluruz kendimizi

hem baharın beşareti

hem muştuların baharı vuku bulur

önümüz arkamız

sağımız solumuz

müjde çiçekleri açar

neşvesiyle nasiplendirir bizi

Rabbimiz

yitik cennetimizi

huzur ikliminin kapısında buluruz

içten bir tebessümle buyur ediliriz

peygamber armağanına

günah karanlığında kıvrananlara

aydınlığa doğru koşanlara

ve susamışlara

yeni bir umut

yeni bir soluk

ilahi bir teselli hediye edilir

öylece

bereketlenir gönlümüz

yeni bir günün sabahında

ufkumuzu saran ışık

bir ruhul-kudüs gibi iner ruhumuza

en güzel

en özel

anlarla renklenir derunumuz

redfer