Can gitti hazan vakti, yüreklere har düştü
Dağların
eteğinde nice özge yâr düştü
Kimine
karakışlar, kimine bahar düştü
Yurt
karalar bağlasın, yas tutsun bütün iller
Irak'ın
kuzeyinde buz tutmuş karanfiller
Görmedi
böyle yiğit Kuzey Irak kırsalı
Şehidimin
kanıdır, şanlı bayrağın alı
Çınarın
kökü bizde, yalnız kırıldı dalı
Hazan
bahçelerinde boynunu bükmüş güller
Irak'ın
kuzeyinde buz tutmuş karanfiller
İsmiyle
müsemmadır, hepsi "aydınlık yüzlü"
Toprağın
bedelidir, can vatanına sözlü
Kalleşleri
avlardı, her biri kartal gözlü
Candan
aziz vatanın bekasına kefiller
Irak'ın
kuzeyinde buz tutmuş karanfiller
Koca
çınarın dalı, Asım'ın nesliydiniz
Ey
ana kuzuları, rüzgârca sesliydiniz!
Vatanına
sevdalı, yürekten hisliydiniz
Kahraman
askerime ağıtlar yaksın diller
Irak'ın
kuzeyinde buz tutmuş karanfiller
Komando
çiçekleri açar Kuzey Irak'ta
Etrafa
rayihalar saçar Kuzey Irak'ta
Koçyiğitler
cennete uçar Kuzey Irak'ta
Ölümsüz
yolculara gözlerden aksın seller
Irak'ın
kuzeyinde buz tutmuş karanfiller
Şehitler
ölümsüzdür, bu yurdun mayasıdır
Göklerde
dalgalanan bayrağın boyasıdır
Onları
özge kılan onuru, hayasıdır
Yüreğe
düşen koru nereden bilsin eller?
Irak'ın
kuzeyinde buz tutmuş karanfiller
Tez
geldi kara haber, derin yaslara boğdu
Burada
güneş battı, ötede güneş doğdu
Yüreklerden
taşanlar, tabuta nasıl sığdı?
Kösün
tokmağı kırık, sazlardan kopmuş teller
Irak'ın
kuzeyinde buz tutmuş karanfiller
Aydınlık
sabahların müjdecisidir tanlar
Yurdu
yaşatmak için canından geçti canlar
Yiğitlerin
ardından öksüz kaldı destanlar
Yürekler
yangın yeri, göğe savrulmuş küller
Irak'ın
kuzeyinde buz tutmuş karanfiller
M. NİHAT MALKOÇ