İhtiyar
Asa'nın ucuyla tek tek basarak, 
Emmi!.. ikrâr verir...yürü yaa! dizim.
Geceler çekilmiş, Ay gider ayak, 
Seherin köründe..der!..ne yersizim. 

Dolaşır ayaklar gün ışığına, 
Karalastikleri, yoldan geçerken. 
Kervanda yolcuydu..Altındağ'ına, 
Mehtabın göğsünde kuşlar uçarken. 

RABB!..verir kısmeti..dile ihtiyar!
Pes etme...yıkılma...yeter ki,ara, 
Yardımcı olan var..o! vaar eden YÂR
Yaa! kul'um yürü der,düşürmez dara. 

Aklı yel olanı, saydı arif'e, 
Yaşı onikiyken vurdu yoksuzluk. 
Cigara elinde sanarsın efe,
Çekerdi dumanı...zordu pulsuzluk. 

Geçim davâsıydı, en büyük hasım, 
Bastıkça utanıp yer!... ezilirdi,
Kırışık alnından tertemiz masum 
Bulgur bulgur helâl ter süzülürdü. 

Tükendi sonunda o koca yürek, 
Buğday simasından çekip gitti can. 
Bütün eş'e, dost'a veda edecek, 
Avluda bekliyor!...tahta küheylan.

Buz gibi başında aklar revaçta, 
Köşeli kasketi yetim bir çocuk. 
Omzundan düşmeyen sakosu yasta, 
Haydi git ihtiyar!..bu son yolculuk. 








( İhtiyar başlıklı yazı ali-gorgan tarafından 15.07.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu