Aðý karýþmýþ gibi sanki içine biraz,

Aþk bâdesi içerken, duman oldum sonunda!

Mahsûl vermedi sevdan, ne sonbahar ne de yaz,

Yokluðunu biçerken, viran oldum sonunda!

Her gönülden sevenin yanýktýr elbet baðrý,

Tutuþan baðrýmdan da ne kor gitti ne aðrý,

Derman bulurum diye her gün semâya doðru,

Ellerimi açarken, ziyan oldum sonunda!

Gurur yapýp dönmedin, içinde özlem varken,

Hiç mi insafýn yoktu, unuttum artýk derken?

Gençliðimi tükettim, vakit olsa da erken,

Ömrümden vazgeçerken, yalan oldum sonunda!

Aþka TÖVBELÝ olan, dönmezmiþ hiç sözünden,

Nerede olursan ol, ben de gitmem izinden,

Masmavi ve sýmsýcak bir hülyâ denizinden,

Uzaklara göçerken, boran oldum sonunda! 

_/' Ýbrahim Halil MANTIOÐLU '\_