Payıma düşmedi bir an saadet.
Ömrümce cefaya layık görüldüm.
Mükafat vermedi İlahi Kudret.
Bin kere cezaya layık görüldüm.
Yoruldum ah ile geçen zamanda.
Felek heves bile koymadı canda.
Huzurun zerresi yok bu cihanda.
Kazaya belaya layık görüldüm.
Herkesi kuşatan gün doludizgin.
Mavi renkten yana gökyüzü zengin.
Benimse hislerim geceden bezgin.
Karanlık semaya layık görüldüm.
Ayrılık adına her hadiseden,
İlim için geçtim kaç medreseden.
Selam alamadan daha kimseden,
Buruk bir vedaya layık görüldüm.
Hayal deryasında koptu dümenim.
Sonra da bozuldu bütün düzenim.
Musallaya konmuş gibi bedenim.
Ölmeden selaya layık görüldüm.
_/' İbrahim Halil MANTIOĞLU '\_
