Anne...

Öyle bir girdabın içine düştüm ki...

Kifâyetsiz kaldı sitemlerimin çoğu

...ve bir türlü adam edemedim içimdeki haylaz çocuğu

 

Keşke "Uyandın mı yavrum?" desen

Ömrümü versem duyunca sesini

Yine ninniler söylesen

Silsen ruhumun pasını

 

Yanlış yerden başlamışım sanki hayata

Devrik cümlelere dönmüş gibiyim

Hatıra defterimde kaldı o masmavi gökyüzü

Sanki puslu bir savaşın muharibiyim

 

Şimdi bi' sürgün yeri adım attığım her bahçe

Gülleri de barut kokuyor gittiğin günden beri

Öz vatanımda bile mülteci oldum inan

Gözlerim buğulu, başım duman

 

Düşlerimi çaldılar anne

Düştüm dertlerin kucağına

Oyuncaklarım kırıldı bu âlemin hoyrat elinde

Bir tebessümü bile unutturdular

Dert ziyafetinde karın tokluğuna çalıştırdılar

 

Ey kuruntusuna özlem duyduğum!

Hani bana derdin ya;

"Hiç adam olmazsın..." diye.

Haklıydın be anne!

Adam olamadım

Devrimci bir yönüm vardı

Düzene başkaldıran oldum

Afişlerle donattım şehrin bütün duvarlarını

Azgın belâların denizinde ıslandı gençliğim

Köpekten de köpek balıklarıyla boğuştum her dâim

Mazlumlara cankurtaran oldum

Bir adam olamadım

 

Neden sonsuz istirahata çekilirken, beni de yanında götürmedin sanki?

Yok muydu teneşirde bir kişilik yer daha?

Neyse bana aldırış etme

Yağmur yağıyor anne

Şimdi müsaade

Beni düşünme!

Islanmaya alışığım

Sen rahat ıslan diye gidiyorum

 

Bir gül getirdim sana

Paramla aldım, merak etme!

Çocukken koparırdım hep yan bahçedeki gülleri

Korkudan getiremezdim eve

Zaten yandaki ev de bizim ev de yıkıldı çoktan

Geçmişin kokusu bile yok artık

Ha; unutmadan!

Eski eşyaların içinde buldum bu fotoğrafı

Baktıkça beni hatırla

Ben görmek istemiyorum düne dâir hiçbir hatıra

Mezarına son gelişim bu

Şimdi ağaran saçımla gidiyorum

Günahkâr ilân edildim en yalancı dudaklarda

Masumu oynayanların nazarındaki suçumla gidiyorum

 

Makbuldür ya muhabbetin özü;

O yüzden fazla uzatmayacağım sözü

Her uykunun sonunda güneş vadedilirmiş yarınlara

Hayatsa tüm pencerelerini kapatırmış yüreği yarımlara

Elveda...


_/' İbrahim Halil MANTIOĞLU '\_

( Anne başlıklı yazı İbrahim Halil MANTIOĞLU (TÖVBELİ) tarafından 14.08.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu