Kör Nefsin Sokakları
Kör Nefsin Sokakları
Sokaklar,
sanki sessiz bir kuyunun içinde.
Çığlıklar,
suskun çığlıklar,
şarkılar dinletiyor.
Adımı söylüyor,
bu tiz melodi.
Soluk limanların,
ıssız kıyıların,
uzak diyarların,
içinde ağlayan,
bir çocuğun feriyle.
Sözleri sağır ediyor insanı,
acıyla şer öğretiyor lisanı.
İnceden ince esiyor,
ruhumun içinde.
Gözlerimi kesiyor,
sanki her yüzünde,
hazin gözleri,
düşlerimde geziyor.
İnsan,
kıvranırken ırak bahçelerde,
bir suç işlenirken ellerinde,
ilham alıp taze yaralarında
görmediğine şiirler yazar,
avuçlarında.
Gözlerim,
keşke görse şu endamı tok,
nefsi aç gözlerin rengini.
Keşke duysa zihnim,
şu sağır seslerin,
görse şu kör nefislerin cinsini.
Bir kez daha ölse,
sessiz düşlerim.
Ey hayat!
söyle şu kör nefislere,
zamanın kuytusunda,
ölümle yaşarken,
yaşamı öldürüyorlar...
Rüya Uzun
(
Kör Nefsin Sokakları başlıklı yazı
Rüya tarafından
7.09.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
