" Nabzýmla atan çýrpýnýþlarým boþuna geliyor. Sanki delicesine akan bu satýrlarýn arasýnda kaybolmak boþ. Kulaklarýmda öten þiirlerin sesi artýk duyulmuyor. Hayatýmýn dönüm noktasýnda parlayan kalemi elimde tutmak, tribünlerde oynamak gibi geliyor buaralar. Iþýðý göremiyorum, sanki umutlarým, sahte bir lambanýn altýnda boþuna tur atýyorlar. Ýçerisinde olduklarý oyunun farkýna varmadan ilerliyorlar. Bu yolun sonunda bir ýþýk olacaðýna inanýyorlar...