Online Üye
Online Ziyaretçi
Esme hazan
Esme hazan esme, ezelin beter
Dalımdan döktüğün gazelin yeter.
Al güllerim açıp, kül eylesen beni
Kabrimdeki toprak, kokanım yeter.
Hazan yeli, çıkıp sorma yolumu
Bulup kanadımı, kırma kolumu
Vurur isen, açan gonca gülümü
Dalımdaki yaprak, dökenim yeter.
Gökten avaz çekip, ağrım üstüne
İnme, ayaz kesip bağrım üstüne
Bitap düşüp, çöksem böğrüm üstüne
Gönlümdeki ırak, çıkanım yeter.
No’lur, çalma benim rengim, alımdan
Canım alıp, ayrı koyma dalımdan
Bendim yıkıp, suyum kessen yolumdan
Bağrımdaki çorak, akanım yeter.
Hazan yeli, koşup durur ardımdan
Ayazları aşıp vurur sırtımdan
Alevler söndürsen, gönül yurdumdan
Göğsümdeki yürek, yakanım yeter.
Halis geneligil