Dökülüyorum Seninle Yarınlara

Nasıl da hasretmişim

Meğer kimsesizmişim

Yıllardır direnmişim

Yokluğundanmış

Bir yemişim bir beklemişim

Bir güldüysem bir es vermişim

Bir satır yazmışsam bir satır aralamışım

Senin içinmiş

Gün hep yarım doğmuş

Yarı karanlık kalmışım

Geceler ıssızmış

Sesini duymadan uyuyakalmışım

Meğer bendeki ahvali,

Yaşamak sanmışım

Penceremin pervazındaki çiçekler,

Seni beklermiş açtı

Gönlümdeki karlar eridi,

Bahçeme göl oldu taştı

Bir heves doldu içime, içimi de aştı

Dökülüyorum seninle yarınlara

Büşra KANKURT

12.02.204

02.04