Bir hüzün düştü,
sessizce içime.

Rüzgâr anlattı,
sensizliğimi.

Gölgen soldu,
yaprak misali.

Gözlerim daldı,
zamansızlığa.

Bir ben kaldım,
yapayalnız.

Kimsesiz sokak,
sessiz adım.

Bir şiir yazdım,
sevgisizliğe.

Ve yankılandı,
yalnızlığım…

Geceler suskun,
ay bile küskün.

Ne yıldız parlar,
ne düşler doğar.

Sözler unutmuş,
sevdayı artık.

Bir iz ararken,
kayboldu zaman.

Ve ben,
bir sessiz şiirde,
sensiz kaldım…