Yaranın Kasabı Bendim...
Fail olduğum eve geri geldim.
Yaranın kasabı bendim…
--
Ah, beyaz tavandan
başka bir şey yoktu.
Eski yer burası değil…
ters giden her şey durmalı…
Sofra masası tozlu,
fotoğrafın izi durur.
Hatıraları kurumuş,
yerde çiçek susuz…
Bu oda o oda değil;
söz askıya alınmış.
Bu odada eşyaların
vardı…
Perde dile gelmiş,
rüzgâr sesi belki;
"Burada kimse yok,
gidebilirsin"
Sen olsaydın eğer,
sen söylediğin gibi…
Söylemek isterdim:
“Bugün evde kal.”
Aşk soğuktan ölmez;
cesaretsizlikten ölür.
Kelimelerdir elini tutup
seni evine götüren…
(
Yaranın Kasabı Bendim... başlıklı yazı
riza-baldede tarafından
21.11.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
