Bu avazı bol şehir beton yığını

 Yığılıp kalıyorum gölgeler içinde

 Taşa tapan kimlikler, riya yüzler

 Sırtımı her an hançer korkusu kırbaçlıyor

 Bu kokuşmuş kalabalıklar fena basıyor

 Kasvetim inliyor sokaklarda

 

 

Kalın ruhlu şahsiyetler

 Buz kesmiş hayatlar arasında dolanıyorum

 Buz tutmuş yüreğim ve ben

 Bitsin bu puslu karanlık!

 

 

Şeytan diyor ki; al bileti istasyonlara

 ya da yanaş bilinmedik limanlara

 Yerleş kal yeşil bir iklimde

 O yer neresiyse kaçasım var

 Kirli kentimden uzak diyarlara

 Ceplerime  bir avuç mavi doldurup

 Gidesim geliyor..

 Mekan/sızım

 

 

//

 

 

bahtıma yeşili kadem basarken çocukluğum

doğduğum toprağın tadı sıyrıldı damağımdan

oysa

yağmurda yumuşardı öfkem

nedir bilmiyorum şimdi..

baştan topuğa

tabiattan alırdı rengini elbisem

çarpık sokaklarda her taraf flu bir zindan

gökyüzü bile kirli mavi..

bilmem ki başka ne desem..

 

taş pencerelerin izi çenemde derileşirken

düşüyorum

bakir bir ormanın derinine

taze toynak çukurunda eriyor hafızam hâlâ

üşüyorum...

 

yürüyen şehirlerde demirleşen

göğsümü ince ölümler zorluyor

yorgunum, umutsuzum, kararsızım

bir ömür nadasa unutulan

toprak/sızım..

 

 

 

Nazlı Tolun & Faruk Civelek

( Toprak/sızım /düet / başlıklı yazı NazlıKaragöz tarafından 17.12.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu