_I_
Finali olmayan şiirlerin
Başlığı olmayan hikâyesiydik
Yarım kalmış satırlarımız,
Bolca üç noktalarımız vardı
Kurtulamadık kelimelerin bağlaçlarından
Önsözümüz bile yarım ağız
Plansız buluşmalarda kafiyesiz konuşmalarımız
Kifayetsiz sanatkâr mıydık ne
Bağdaş kuramadık şöyle gün bitimine
Kâğıt üstünde taslaktı olanaklarımız
Aklımızdan geçen projeler onaysız
Ertelenmiş zaman dilimlerinde
Nasibimizde yazım hataları
Tepedeki pencere pervazında
İç çekişlerimizin kıyısında
Suskunluklar biriktirmişiz,
Gün yüzüne çıkmamış olan biz,
İki mısra arası, parantez içerisinde
Gökyüzüne masum öpüşler bırakmışız…
İmla hatası yaşatamadıklarım
İmha etme ezberdeki takvimi
Işıklarını kapatma kutup yıldızım
Sen ki; yürek soframda aş(k)ım
_III_
Sana hiç hicran sözü vermedim
Gözlerim, gözlerindir ondan sebep yolunu gözleyişim
Hüznün, hüznümdür, yüzün ise gökyüzüm
Umudun, umudumuzdur, güneşin kıblem,
Şükrüm; bıraktığın tek yadigâr sığınağım
Avuçlarının sıcağında erirken yanaklarım
Yedi katlı hicretimde, dokuz katman sarındım
Dimağımda kutsal bir emanete esirim
Aynaların yakaladığı kaçamak gülüşlerimde
Gök/yüzümü ıslatan öpüşlerin…
Nazlı Tolun